Realiteit

Een paar dagen geleden las ik opnieuw twee blog posts die ik in mei van 2009 heb gepubliceerd over “realiteit”. (Je kunt deze onder deze post lezen in het Engels.)

Als ik vandaag kijk naar realiteit, dan lijkt het concept een stuk beweeglijker dan toen — en in die verandering lijkt het een andere, meer individuele  betekenis te krijgen…

Vanuit een spiritueel perspectief wordt gezegd dat we onze — persoonlijke — realiteit zelf creëren door de keuzes die we maken in ons leven. Andere factoren die daarin meespelen zijn onze persoonlijke wensen en verlangens, onze kijk op het leven en onze houding naar ons leven in zijn algemeenheid.

Dus wanneer we het avontuur dat ons leven is aangaan — laten we zeggen voor de komende week — met een positieve houding, met wensen en verlangens die belangrijk voor ons zijn; en we maken onze keuzes helemaal in die lijn… Dan is de kans groot dat onze realiteit ons dichterbij het leven brengt zoals we dat willen leven. Dat het ons leven “beter” maakt op welke manier we ons leven dan ook zien als “goed” of “beter”.

Aan de andere kant, op het moment dat we onszelf op de hoogte brengen of houden van wat er in de wereld om ons heen gebeurt, kan de cocon van onze eigen realiteit — die we doelbewust opbouwen door onze keuzes, onze houding en onze wensen en verlangens — barsten!

Met andere woorden, dat wat we om ons heen zien gebeuren — of zelfs over de hele wereld zien gebeuren — kan ver van onze persoonlijke realiteit afstaan.. En soms is het gemakkelijk om meegetrokken te worden in "het drama van de rest van de wereld”…

Welke realiteit is dan de werkelijke realiteit?

Betekent dit dat onze persoonlijke realiteit een soort van fantasiewereld is die we vaarwel moeten zeggen om deel uit te maken van de realiteit die we om ons heen zien?

Of is het vasthouden aan onze persoonlijke realiteit waardevol omdat we op die manier een voorbeeld geven hoe het creëren van een persoonlijke realiteit werkt op een manier dat anderen dat ook kunnen doen, om zo hun leven gemakkelijker te maken?

En als dat zo zou zijn, moeten we dat dan doelbewust naar buiten brengen, of is het genoeg om alleen een voorbeeld te zijn?

Het zijn boeiende vragen die interessante perspectieven naar boven brengen. Het brengt mij ertoe om na te denken over mijn persoonlijke realiteit. Mijn persoonlijke kwalificatie van hoe goed — of misschien niet zo goed — mijn leven is. En wat ik kan doen om mijn leven beter te maken. Gemakkelijker…

Het is niet noodzakelijkerwijs een gemakkelijk (levens)pad. Het is een pad dat eerlijkheid en integriteit vergt. Een pad waarop je verantwoordelijkheid neemt voor je woorden en je daden — soms omdat iets heel anders liep dan je voor ogen had, maar vaker uit de herkenning dat je iets juist prima hebt gedaan…

Door op die manier onze eigen realiteit te creëren brengen we steeds meer situaties en gebeurtenissen terug onder onze eigen controle — het zijn tenslotte onze eigen keuzes die deze gebeurtenissen en situaties in ons leven hebben gebracht — en op die manier gaan we werkelijk ons eigen leven leven…

Hoe ziet jouw realiteit eruit?

Reality #1

In order to have a look at expanded, alternate, or even parallel realities, it is a good idea to first look at reality as we know and understand it. According to the dictionary, reality is ‘existence that is absolute, self-sufficient, or objective, and not subject to human decisions or conventions.’ It is the physical world around us.

But what if there is more to it?

Some of us may be aware of reality in a manner that allows them to know more about things that are happening or people they meet, than they could know from a logical, physical perspective. For instance, knowing when someone is telling the truth, when someone is not telling the truth or is holding something back. Or knowing the emotions that the other person is feeling...

This awareness of reality can be described as awareness of an expanded reality, in the sense that one is aware of things that are not physical (yet) or logical.

Alternate realities seem to be tied to a ‘what if’ scenario. What if I had decided to do things differently, for instance, different education, different job, different place to live or even a different relationship? What would my life, my reality, look like then? 

And looking at each decision that we could have made differently, another alternate reality is presented to us. However, in our lives, in reality as we know it, these alternate realities are exclusive in the sense that they do not all exist at the same time. Once the decision is made, the reality is set.

And herein lies the difference with parallel realities, as they exist next to one another at the same time. The most obvious perspective on a parallel reality is that this ‘other’ reality exists on a different frequency of energy; a less dense, less physical reality perhaps.

Maybe even a reality in which magic rules, where mystical creatures are alive and real...

If that is the case, the fairy tales we grew up with are more than stories that teach us moral values; they are stories that tell us about where we can touch that other, magical, parallel reality. How we can interact with it.

To a lot of young children this is not weird, special or far out; they have their physical friends they play with, go to daycare with etc. And they have their invisible friends. Sometimes in the shape of people, often in the shape of animals. And these, to the rest of the world invisible friends, are very real to them! Making it not a parallel reality, but more of an expanded reality...

All in all, reality has to do with what is real; which to some people is something different than to other people.

Personally, I like to revisit the concept every once in a while, if only to evaluate what is real to me...

Eerder gepubliceerd in mei 2009

Reality #2

Going back to the perspectives on reality the movie Star Trek presents us with, ‘reality’ is something a lot more flexible than what we might perceive it to be.

In our ‘real’ world, reality is set in an arena that is defined by time and space. And in this definition, time is seen as chronological, ensuring that events take place one after another, rather than all at once.

Research has shown that this is not necessarily how time functions in space; or in our reality for that matter! When we travel at great speeds, for instance in a drag car race, time seems to slow down. The line of thought a drag car racer can complete in the 3.something seconds of the race, is beyond impossible to recount after the race, when the person is interviewed.

Something similar occurs in space where time is concerned.

This opens the door to a perspective that says: maybe it isn’t reality that has so many different shapes and/or forms; maybe it is time that is so flexible that how we perceive time dictates how we see reality. Or which reality we see...

In the Star trek movie, when the Older Spock and the Younger Spock meet, two alternate realities are happening in the same arena ~ in the same place at the same time. And each version of Spock intends to live their own life from there, leaving the possibility to meet again ‘in the future’.

In the reality we are presented with at this point in the movie the place part of the arena of reality is fixed ~ both Spocks are in the same place. The time part of the arena is where past and future meet; where both alternate realities are folded into one: reality.

Here is where, at least to me, the whole concept becomes mind-boggling.

Because if time is so flexible that past and future can meet at the same place; being part of the same reality ~ then could it be true that all time is in one moment? (Certainly gives a different perspective to ‘being in the moment’)

Yet, if all time is in one moment, the only thing that defines the arena for reality to exist in is place. And in this place, in this moment, all physical, expanded, alternate and parallel realities are happening at once as part of one REALITY.

In this REALITY, we can meet our alter egos, interact with them, learn from them... This means that in this scenario of REALITY, we can change our lives and our experiences mid-stream as at any point in the experience we can chose a different alternate reality to follow.

It is a concept that says that when we are truly living ‘in the moment’, all realities become one REALITY that we can shape and mold the way we desire it to be...

Wow! 

Eerder gepubliceerd in mei 2009

De kluizenaar in mijzelf

Het is tijd om de stilte op te zoeken
Om het gefluister van de wind te horen
En het gekeuvel van de gedachten

Het is tijd om er te zijn

In de ruimte en de energie

Van mijn Zelf

De kluizenaar in mij

Dat stille, geheime, verborgen deel van mij

Is nodig om balans en heelheid terug te brengen

De kluizenaar in mij spreekt over andere tijden

Andere ervaringen door tijd en ruimte heen

De kluizenaar in mij luistert gefocust

Naar dat wat niet wordt gezien, of wat geen plek heeft…

Het moment van verandering is aangebroken

Er hangt een stille energie in de lucht

De temperatuur is niet warm, maar ook niet koud

Het is niet licht, maar ook niet donker

En de wind laat de takken van de bomen zachtjes bewegen…

Mensen op straat gaan gewoon hun gang

Hoewel het plein groter lijkt wanneer ze het oversteken

En het pad door het bos is langer dan iemand zich kan herinneren

Terwijl de wind de laatste oude bladeren van de grond blaast…

De wegen en paden weerspiegelen een leegte…

Alsof alles wat er ooit was is verdwenen

En iedereen wacht in een stille anticipatie

Ondertussen wakkert de wind aan, en fluistert: “Verander…”

Onze ruimte is rijp om al het nieuwe te ontvangen

De grond wacht op de nieuwe bomen die geplant zullen worden

De lucht is schoon en het is verfrissend om een keer diep adem te halen

Zo worden we uitgenodigd om in deze opening van tijd en ruimte te stappen

Om nieuwe dingen over onszelf te ontdekken

Om dat wat we opnieuw in onszelf herkennen uit te drukken op nieuwe manieren

Om het beste wat we kunnen zijn naar buiten te brengen…

Om een nieuwe wereld te bouwen uit Liefde en Licht en Vrede

De aarde is schoon en staat klaar om ons te ondersteunen

Om naar onze wensen en verlangens te luisteren — en naar onze stemmen

die oeroude liederen zingen, die nog nooit eerder zijn gehoord

En die worden meegedragen op het gefluister van de wind…

Vul deze stille energie met leven en dans en gezang

Er is geen reden om op toestemming te wachten

Hoe je jouw unieke zelf uitdrukking geeft in je leven

Is uiteindelijk alleen jouw eigen keuze en beslissing…

De terugkeer van het licht

Het is de tijd van het jaar waarin het licht weer terugkeert.

Of we daar nu naar kijken vanuit het perspectief van de seizoenen waarin het winterpunt de langste nacht aangeeft, of meer vanuit het vieren van Kerst — deze laatste dagen van het jaar staan in het teken van de terugkeer van het licht. Of misschien wel Licht.

Daarmee komen we in een tijd van nieuwe beginnen. Natuurlijk met het begin van het nieuwe jaar… Iets wat al snel in ons leven komt met onze goede voornemens, onze wensen en verlangens om het nieuwe jaar nog beter te laten zijn dan het afgelopen jaar voor ons was. Om daarmee zelf ook een beter mens te worden dan we tot nu toe altijd zijn geweest…

Met het winterpunt en de fysieke terugkeer van het licht — van de zon — wordt onze vitale energie weer opgebouwd, waardoor ook een grotere focus komt te liggen op alles wat we in dit nieuwe jaar willen bereiken. En terwijl de dagen weer langer worden, schijnt er letterlijk meer licht op zo’n beetje alles waar we onze focus op richten, zodat we er een helder beeld van krijgen.

Met de terugkeer van het Licht in het vieren van Kerst — of we ons dat nu helemaal bewust zijn of niet — keert de inspiratie terug. Het is het Licht dat ons leidt. Sommigen kunnen dit Licht zien als iets dat van buitenaf komt, anderen zullen het misschien zien als de verbinding met hun Hoogste Zelf. Wanneer dit Licht terugkeert, brengt het ons dichterbij onze (Hoogste) innerlijke wijsheid waarmee we de beste, de meeste wijze beslissingen kunnen nemen over hoe we ons persoonlijke pad dit komende jaar zullen bewandelen.

Dit betekent dat in de komende week zowel het fysieke licht — de zon — als het inspirationele Licht weer sterker in ons leven komen zodat we de kans krijgen onze doelen voor het nieuwe jaar te stellen. Of dat nu gaat over persoonlijke doelen, of over doelen die een effect (kunnen) hebben op de hele wereld. Los van onze goede voornemens (die we maar al te vaak al snel weer vergeten zo gauw “het echte leven” weer begint) krijgen we een duwtje in de rug dat ons ertoe brengt om vooruit te kijken, plannen te maken en onze doelen te stellen.

De timing geeft ons alles wat we nodig hebben om helder te kunnen zien wat we willen gaan doen en waarom. Het geeft ons het licht en de focus om te kunnen zien welke structuur we nodig hebben om onze doelen te kunnen bereiken…

En dat maakt deze tijd van het jaar — bovenop alle feestelijkheden — een buitengewoon productieve tijd van het jaar. Zelfs wanneer je alleen maar tijd hebt om een lijstje te maken met je ideeën en plannen die je te binnen schieten, zodat je daar later op terug kunt komen…

Song Lines

Hoewel ik nooit in Australië ben geweest, vind ik “Song Lines” een boeiend concept.

Om te beginnen met een beschrijving van Song Lines…

Voor de Aboriginals leven het land en de natuur. Hun voorouders hebben het tot leven gezongen, net zoals zij het leven hebben gekregen in een lied — en hun voorouders maken nog steeds deel uit van het levende land en de levende natuur. Het belangrijk om om hun paden te blijven zingen om op die manier het land en de natuur levend te houden. Door te zingen worden het land, de verhalen en de dromen van hun voorouders bewaard, zodat met iedere lied opnieuw een eenheid in verleden, heden en toekomst wordt gecreëerd.

Voor mij heeft dit concept banden met mijn sjamanistische pad. Maar ook met het gegeven dat we allemaal ons eigen levenspad creëren…

Maar hoeveel van ons creëren doelbewust ons levenspad — met alles wat we daarop tegenkomen — op zo’n manier dat er een eenheid wordt gecreëerd in ons “verleden, heden en toekomst”?

Wanneer ik naar mezelf kijk, dan focus ik op één ding tegelijk dat ik in mijn leven wil brengen. En afhankelijk van of het iets is wat ik wens — of wil hebben — of iets is wat ik werkelijk nodig heb in mijn leven, lukt het me om dat relatief snel te manifesteren. Of soms lukt dat helemaal niet. Even terwijl ik al mijn aandacht richt op die ene manifestatie, laat ik mijn Zelf en de rest van mijn leven meedobberen op de stroom van het leven.

Door de Song Lines (re)creëren de Aboriginals alles wat er is, met iedere stap die ze zetten op hun (levens)pad. Zo (re)creëren ze niet alleen hun Zelf, maar ze (re)creëren ook de natuur en hun (levens)pad door die natuur. Op die manier onthouden ze de eeuwenoude paden, de wijsheid die in die lijnen ligt opgeslagen — en ze bevestigen het allesomvattende land en de levende natuur.

Ik heb mezelf vaak afgevraagd wat er zou gebeuren wanneer ik hetzelfde zou doen in mijn leven… Dat zou dan op een manier moeten zijn die past bij de cultuur waarin ik leef…

En ik denk niet dat ik mijn (levens)pad — met alles wat ik daarop tegenkom — zou zingen, hoewel het mooi zou zijn om daar iedere keer een leid over te schrijven. Maar mijn gezang is niet zo goed dat ik het zou willen delen (en dat is de eerste reden van een hele rij waarom ik mijn (levens)pad niet hardop zou zingen).

Maar wat zou er gebeuren wanneer ik zou beginnen met al die dingen te erkennen die voor me werken — die dingen die mijn leven verrijken? Dat zou gaan over mensen, over dat wat mij mijn inkomen geeft. Het zou ook gaan over delen van mijzelf die ik heb meegekregen, zoals de familiegeschiedenis, of de normen en waarden van de cultuur waarin ik ben opgegroeid…

Ik denk dat ik zou beginnen mijn Zelf te erkennen.

Ik zou een lied zingen over hoe mij lichaam de gezonde, perfecte tempel is van mijn ziel. Een lied over hoe mijn gedachten richting geven aan mijn (levens)pad. Een lied waarin al mijn ervaringen waardevol zijn om wat ze me geleerd hebben…

Ik zou beginnen met te zingen: “Ik leef!” 

De best mogelijke uitkomst

Wanneer we ergens mee bezig zijn werken we toe naar “de best mogelijke uitkomst”.Wat die best mogelijke uitkomst is, hangt af van het project — een vaak ook van onze definitie van succes. Als we succes definiëren in een financieel perspectief, dan is de kans groot dat de best mogelijke uitkomst voor ons te maken heeft met geld. Als, aan de andere kant, onze definitie van succes meer te maken heeft met “het volgen van ons hart”, dan kan het zijn dat wat wij zien als de best mogelijke uitkomst helemaal niets met geld te maken heeft.

Vanuit een spiritueel perspectief heeft de beste mogelijke uitkomst bijna altijd te maken met onze persoonlijke (spirituele) groei. Met de lessen die we leren. Met de ervaringen die we opdoen terwijl wee ons levenspad bewandelen.

Daardoor kan het spirituele perspectief op de best mogelijke uitkomst totaal verschillend zijn van wat wij voor ogen hebben. Anders dan wat wij — bewust en logisch — hebben bedacht als de best mogelijke uitkomst. We houden tenslotte allemaal van een goede afloop…

Maar wat nou wanneer ons wanneer we op ons levenspad een periode van ziekte tegenkomen? Vanuit ons menselijke perspectief is dat zo’n beetje het slechtste wat ons kan gebeuren. Aan de andere kant, vanuit het perspectief van persoonlijke (spirituele) groei, kan het meemaken hiervan ons met grote sprongen vooruit helpen op ons levenspad!

Mogelijk zijn onze emoties het grootste verschil tussen ons logische perspectief en het spirituele, op persoonlijke groei gerichte perspectief. In tegenstelling tot de spirituele wereld, zijn het onze emoties die ons de mogelijkheid geven onze lessen te leren in ons dagelijkse leven. Daarbij worden we vanuit de spirituele wereld geholpen en aangemoedigd met iedere volgende stap op ons levenspad van persoonlijke groei — of dat nu gaat om een moeilijke, pijnlijke stap, of om het winnen van een grote jackpot in de loterij.

Het goede nieuws is dat we juist in deze tijd — meer dan ooit tevoren — steeds gemakkelijker kunnen kiezen de richting van ons levenspad te veranderen. Zelfs in een lastige, hectische periode in ons leven kunnen we bewust andere keuzes gaan maken en op die manier ons pad veranderen. En zo gauw we inzicht krijgen in hoe we ons logische perspectief van de best mogelijke uitkomst samen kunnen brengen met het “persoonlijke groei perspectief” kan dit ons meer opleveren dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden!

En dit geldt zowel voor de grote situaties zoals gezondheid of financiën, als voor kleinere, meer subtiele versies van de best mogelijke uitkomst.

Het enige dat hiervoor nodig is, is dat we moedige genoeg zijn om werkelijk en op een eerlijke manier alle aspecten van wat er in ons leven speelt te observeren. Het goede, het slechte en het lelijke… En dat alles zonder onszelf daarover te veroordelen.

Alleen observeren wat er speelt, hoe we ons daarbij voelen, wat het ons te vertellen heeft en wat we ervan kunnen leren.

De uiteindelijke uitkomst is dan misschien niet echt wat we voor ogen hadden als een goede uitkomst, of een uitkomst waar we op hadden gehoopt — laat staan de best mogelijke uitkomst… Maar de kans is groot dat het ons buitengewoon waardevolle ervaringen geeft op ons persoonlijke (spirituele) pad van groei.

Onverwachte veranderingen van omstandigheden

Een onverwachte verandering van omstandigheden kan ons in beweging brengen, of ons juist tot stilstand brengen. En daardoor zien we een verandering van omstandigheden vaak als iets negatiefs. Het schopt ons geordende leven in de war, waardoor onze comfortabele structuur er opeens niet meer is. Met andere woorden, het maakt ons leven lastiger dan het zou kunnen zijn omdat de manier waarop we ons leven hebben georganiseerd niet meer voor ons werkt. De plannen die we hebben gemaakt gaan niet meer door en opeens moeten we ons aanpassen aan een omstandigheid — en een energie — waar we niet mee bekend zijn.

Het is duidelijk dat dit gebeurt wanneer de belangrijke zaken in ons leven veranderen — zoals relaties (of een relatie begint off eindigt, het veranderd onze omstandigheden), verhuizen (om welke reden dan ook), of wanneer we een baan verliezen of juist een nieuwe baan vinden… Al deze dingen veranderen onze omstandigheden zodanig dat we niet anders kunnen dan ons daaraan aan te passen.

Daarnaast zijn er veel kleinere dingen die ons ertoe aanzetten om te veranderen — en ieder daarvan kan zodanig uitpakken dat het ons leven een totaal andere richting geeft. Met de recente pandemie is daar een omstandigheid bijgekomen die grote impact op ons leven kan hebben en dat is onze gezondheid. Of meer precies, hoe wij onze gezondheid en welzijn ervaren.

Het lijkt of we ons opeens heel erg bewust zijn geworden van hoe fragiel onze gezondheid is — of kan zijn. Waar we het een paar jaar geleden nog gewoon vonden om gezond te zijn, lijkt het alsof we er nu veel meer aan moeten doen om dat gevoel van welzijn in ons leven te bewaren.

Gewoon “gezond leven” — gezond eten, genoeg slaap en veel beweging — lijkt ons nu niet meer hetzelfde gevoel van gezondheid te geven dat vroeger zo gewoon was…

Dit in zichzelf geeft een onverwachte verandering van omstandigheden die ons ertoe aanzet om op een andere manier te kijken naar hoe we leven.

Aan de ene kant kan het zo zijn dat de stress waarvan we vinden dat die eigenlijk “gewoon” bij het leven hoort nu een groter effect op ons gevoel van welzijn heeft dan het ooit deed. Aan de andere kant kan het feit dat we ons meer bewust zijn van hoe fragiel onze gezondheid is ook fysieke klachten onverwacht naar boven brengen.

Dat kan zo eenvoudig zijn als een verzwikte enkel omdat je je hebt verstapt op een losse stoeptegel, of zo complex als een ziekte die als “uit het niets” op ons pad komt.

Dit soort onverwachte veranderingen van omstandigheden vraagt sowieso om een drastische vermindering van wat voor stress dan ook die we in ons leven ervaren. Daarnaast is het buitengewoon belangrijk om onze prioriteiten te stellen. Om uit te zoeken wat werkelijk belangrijk voor ons is in ons leven. Om te stoppen onszelf steeds maar weer aan te passen aan wat (we denken dat) van ons wordt verwacht door de mensen om ons heen.

En wanneer we ons vermogen onze eigen beslissingen te nemen terugpakken, ons eigen pad bewandelen op onze eigen manier en ons leven zo leven dat we er blij van worden — dan zouden we zomaar kunnen ontdekken dat ons gevoel van welzijn groter wordt. En dat we sterker een gezonder zijn dan we misschien hebben gedacht.

Zelf-expressie

Misschien wel een van de grootste veranderingen in de energie van dit moment ligt in de verandering van onze zelf-expressie. We zijn meestal opgegroeid met het idee dat we onszelf met name uitdrukken door onze verantwoordelijkheden, gericht op de taken die gedaan moeten worden van dag tot dag. In de wereld van vandaag lijkt dat te veranderen en wordt het uitdrukken van wie we zijn — ons unieke, individuele zelf — steeds belangrijker.

Dit betekent niet dat we nu opeens ontslag nemen, of een vergelijkbaar drastisch besluit. Het betekent wel dat het steeds belangrijker wordt om ons meer en meer bewust te worden van onze eigen, unieke energy, perspectieven, en wat we de wereld om ons heen te geven hebben — op onze eigen voorwaarden.

Het vraagt van ons, als persoon, dat we op ontdekkingsreis gaan.

We hebben mogelijk best een goed idee wie we zijn en wat we de wereld om ons heen te bieden hebben — maar de kans is groot dat we daarin nog veel te ontdekken hebben. Niet in de laatste plaats over hoe we die unieke, kenmerkende kwaliteiten die ons de persoon make die we zijn, kunnen uitdrukken op een betekenisvolle amper in de wereld waarin we leven.

Op het eerste gezicht lijkt dit misschien af te wijken van ons (levens)pad. Tenslotte werkt alles prima op de manier waarop we het altijd hebben gedaan, toch?

Aan de andere kant… Als we ooit dat gevoel hebben gehad, ergens ver weg in onze gedachten, dat wat we eigenlijk werkelijk zouden willen doen is … … … — en vaak gaat dit dan over iets waarvan we denken dat het eigenlijk niet haalbaar is — dan is dit het moment om te onderzoeken wat hier speelt, al is het alleen maar uit nieuwsgierigheid… Het zou zomaar kunnen dat we dan zien dat deze opnieuw ontdekte kant van onszelf heel productief kan zijn en ons een uiterst tevreden gevoel geeft wanneer we hiermee aan de slag gaan.

Of dat nu leidt tot een andere baan, of een andere manier waarop we ons werk doen — of dat het iets is wat we naast onze “gewone activiteiten” doen, is niet zo belangrijk als het op het eerste gezicht lijkt.

Wat belangrijk is, is dat we meebewegen met de verandering in de energie van dit moment.

Meer en meer uitdrukking geven aan de unieke kwaliteiten die ons maken wie we zijn geeft ons een beter gevoel over onszelf. En dat maakt dat het steeds gemakkelijker wordt om veranderingen in ons leven te brengen die we misschien al een poosje voor ons uit geduwd hebben — mogelijk omdat we niet precies wisten hoe we het voor elkaar konden krijgen…

Het blijkt dat des te meer onze zelf-expressie is gericht op het uitdrukking geven aan de unieke persoon die we zijn, we over het algemeen blijere, gezondere, meer ontspannen en productievere mensen worden…

Vakantie

Of het nu een verre reis betreft of een korte trip, alle vakanties hebben een ding gemeen… We doen een paar stappen terug van onze dagelijkse bezigheden om plezier te hebben, uit te rusten en onszelf opnieuw op te laden.

Het woord “vakantie” zegt eigenlijk precise waar het over gaat — het heeft alleen te maken met het oud-Nederlandse woord “vacant”. De betekenis van dit woord komt neer op leeg, onbezet, open en vrij.

De vraag wordt dan, wat is het dat we leeg maken, of vrij maken? Wat levert het ons op om een deel van onszelf “onbezet” te laten zijn?

Wanneer je sommige YouTube video’s — of zelfs TV programma’s — bekijkt over jonge mensen op vakantie, dan lijkt het of voornamelijk het gezonde verstand wordt losgelaten…

Aan de andere kant, iets wat we eigenlijk allemaal achter ons laten zijn onze (volle) agenda’s, onze dagelijkse routine en de klusjes die thuis nog gedaan moeten worden. Al die dingen die bij ons “gewone leven” horen.

En uiteindelijk wil iedere vakantieganger zich “leegmaken” van de stress van het alledaagse leven — hoewel onderzoek uit lijkt te wijzen dat vakantie in zichzelf een zekere mate van stress op kan roepen…

In die zin, wanneer we naar het oud-Nederlandse woord “vacantie” kijken vanuit het meest letterlijke perspectief, dan nemen we tijd om onszelf “vacant te maken”, leeg te maken, van dat wat zwaar weegt in ons leven — en dat is precies de bedoeling! Het laat ons een stap terug zetten, zodat we kunnen zien wat werkelijk belangrijk is in ons leven. Daarmee geeft het een opening om, zo gauw we weer thuis komen, onze prioriteiten opnieuw te bekijken en daarmee die dingen die niet meer voor ons werken los te laten.

Al deze dingen bij elkaar maken dat een vakantie op z’n tijd eigenlijk voor iedereen belangrijk is… Het maakt dat we de opgebouwde stress loslaten, dat we een stap terug kunnen doen om te zien wat werkelijk belangrijk is en met een open blik kunnen kijken naar hoe we ons leven willen vormgeven. 

Plotseling zien we de nieuwe wegen die we kunnen inslaan en de nieuwe avonturen die op ons wachten — niet zozeer tijdens onze vakantie, maar juist in ons “gewone” dagelijkse leven…

Het zijn die nieuwe wegen en avonturen die ons laten stralen in ons leven — ook al zijn we allang weer thuis van vakantie…

Met dank aan: https://www.encyclo.nl/begrip/vacant 

Een nieuw leven

Wat zou er gebeuren wanneer je leven — zoals je het altijd hebt geleefd — zou stoppen? Niet zo dramatisch als “dood gaan” en zelfs niet zo traumatische als het verliezen van je baan of je huis… Maar eerder de realisatie dat de manier waarop je altijd je leven hebt geleefd je niet meer dezelfde resultaten geeft — en dat deze verandering er zomaar opeens is…

Zou je dit zien als een kans die je met twee handen aangrijpt om je leven opnieuw vorm te geven? Om jezelf opnieuw uit te vinden?

Of zou je blijven proberen om de manier die altijd voor je gewerkt heeft te optimaliseren?

Het lijkt erop dat veel mensen in deze tijd met deze vragen worden geconfronteerd.

Het kan begonnen zijn met kleine dingetjes. Zaken die je opeens hevig kunnen irriteren waar je voorheen helemaal niet bij stilstond. Of misschien de realisatie dat je al je energie verliest door te kijken naar het journaal op TV. Het kan zelfs zo zijn dat vrienden die je al heel lang kent je niet meer lijken te begrijpen…

Wanneer je dit soort dingen ervaart in je leven, is het waarschijnlijk tijd voor een pas op de plaats — om wat tijd voor jezelf te nemen en te kijken of dit op zichzelf staande situaties zijn, of dat het gaat om een verandering die zich in jezelf — in je eigen energie — afspeelt. Om af te wegen of je gewoon wat te druk bent geweest. Om je af te vragen of je mogelijk meer bezig bent om iedereen om je heen te verzorgen, in plaats van te ontdekken wat jouw prioriteiten werkelijk zijn.

Het is waarschijnlijk dat ieder van ons gedurende ons leven een aantal keren tegen zo’n situatie aanloopt. Zo’n moment waarop we plotseling de mogelijkheid hebben om een anderen richting ste kiezen, ons leven te veranderen — en ja, om onszelf opnieuw uit te vinden…

Dat maakt dat dit heel speciale momenten zijn.

Onrustig, jazeker! Maar ook buitengewoon waardevol.

Ieder van deze situaties geeft ons de mogelijkheid om een nieuw leven voor onszelf te creëren — een nieuwe energie, zowel in onszelf als in ons leven.

Het probleem wanneer we ons opeens in een dergelijke situatie bevinden is dat we eigenlijk nooit weten wat we nu anders zouden willen doen. Een andere richting klinkt mooi, maar welke richting? Hoe willen we dat ons nieuwe leven er uit gaat zien? En waar willen we onze tijd, aandacht en energie gaan besteden?

En het is lastig om positieve stappen te zetten in het leven wanneer je geen idee hebt waar et pad dat je inslaat naartoe gaat…

En toch is dat vaak het enige wat we kunnen doen — stap voor stap verdergaan op dat nieuwe pad. En daarbij het vertrouwen hebben dat iedere stap ons dichter bij ons nieuwe leven brengt.

Dat nieuwe leven waar we eigenlijk al heel lang naar uitkijken…

Ademen

We doen het allemaal — ademen… En de meesten van ons denken daar gee seconde over na. We ademen gewoon. Inademen en uitademen. En als we iets spannends tegenkomen, dan houden we onze adem in. Om het dan los te laten op het moment dat we besluiten dat alles oké is en dat we veilig zijn.

Inademen en uitademen.

Heb je er ooit over nagedacht wat er allemaal gebeurt wanneer je ademt? Behalve dat je leeft? Naast dat we met onze adem ons lichaam van zuurstof voorzien, doen we nog heel veel meer…

Wanneer we inademen, maken we onze eigen ruimte groter. Door onze ruimte groter te maken, geven we onszelf de kans om nieuwe informatie, nieuwe ervaringen en nieuwe energie op te nemen in onze eigen ruimte. Hebben we eenmaal ingeademd, dan evalueren we die nieuwe ervaringen en energie. We beslissen of wat we in onze ruimte hebben laten binnenkomen goed is voor ons. Of het ons inspireert. Of het ons leven rijker kan maken…

Wanneer we dan uitademen laten we alles los waarvan we hebben besloten dat het ons niet helpt op ons levenspad — of dat nu een nieuwe ervaring is die minder leuk is dan we dachten, of oude informatie, oude energie die we niet langer nodig hebben. Zoals stress, bijvoorbeeld. En wanneer we dan hebben uitgeademd, dan hebben we in zekere zin ene schone lei en zijn we er klaar voor om het hele proces opnieuw te doen…

Kunnen we dit echt allemaal doen in de korte tijd die nodig is om in te ademen en weer uit te ademen? Het antwoord is, jazeker! Zelfs wanneer we het ons niet helemaal bewust zijn (wat trouwens goed is), is dit wat we werkelijk doen wanneer we ademen.

Denken we hierover na, dan kunnen we tot de conclusie komen dat in de wereld van vandaag de klemtoon ligt op onze inademing. Op het groter maken van onze ruimte, waardoor we de ruimte (!) hebben voor het opnemen van nieuwe energie, nieuwe ervaringen en nieuwe dingen. Daar is op zich helemaal niets mis mee, maar het kan leiden tot “vol zitten” of een gevoel van stress hebben over alles wat er op ons af komt.

Zo gauw dat gebeurt is het tijd om uit te ademen… Om ons systeem de kans te geven alles wat misschien wel interessant is, maar ons niet (meer) helpt, los te laten. Of dat nu gaat om een afleiding of om een patroon dat ons ooit heeft geholpen maar in ons leven vang geen waarde meer heeft.

Als we op deze manier observeren hoe we ademen, dan blijkt uitademen heel belangrijk te zijn… Om los te laten… Om onszelf lucht te geven.

Dus wanneer het leven wat “te veel” wordt, neem een moment om bewust uit te ademen…