Staan voor dat waar we in geloven…

Staan voor dat waar we in geloven klinkt veel eenvoudiger dan het vaak blijkt te zijn, omdat we om dit te doen een goed idee moeten hebben hoe we denken en voelen over de situatie waarmee we worden geconfronteerd. Het is gemakkelijk om te zeggen dat we het er niet mee eens zijn, maar het is een stuk lastiger om te definiëren waar we in geloven met betrekking tot die situatie.

In andere woorden, een houding die zegt: “Niemand gaat mij vertellen wat ik wel of niet kan/mag doen…” geeft een signaal dat wij voor onszelf kunnen zorgen en van niemand anders hulp nodig hebben, hoe goed bedoeld die hulp ook is.

Wanneer deze houding ertoe leidt dat we gaan protesteren tegen advies, regels en wetten omdat deze ons “vertellen wat we wel of niet mogen doen”, dan toont die houding ook een zekere mate van egoïsme. Het toont een onderliggend geloof dat het recht om onze eigen keuzes te maken — onafhankelijk van de kosten daarvan — belangrijker is dan de gezondheid, het welzijn, of de gemoedsrust in de gemeenschap waar we deel van uitmaken.

Als we in een situatie belanden waar we zulke sterke gevoelens of emoties over hebben dat we onmiddellijk willen gaan protesteren, dan is dat vaak een goed moment om een stap terug te zetten en onszelf af te vragen waarom de situatie deze gevoelens in ons oproept… Om even de tijd te nemen om te zien waar we nu werkelijk in geloven.

Geloven we dat wij zelf de enige persoon zijn die belangrijk is? Dat onze zienswijze, onze persoonlijke waarheid zo belangrijk is dat we deze aan iedereen om ons heen willen opleggen?

Of geloven we dat onze gemeenschapszin waarin we — binnen de grenzen van ieders autonome beslissingsbevoegdheid — voor elkaar uitkijken? Waarbinnen we bereid zijn om advies, regels en wetten te volgen — zelfs wanneer we het daar niet helemaal mee eens zijn — omdat dit de gemeenschap ten goede komt?

Aan welke kant van de situatie we ook staan, het is nodig om te kijken waar we nu werkelijk in geloven en hoe we dat deel laten zijn van ons leven. Allebei de perspectieven vragen ons hierover na te denken en te zien wat de consequenties van onze acties zijn, zowel voor onszelf als voor degenen om ons heen.

In deze tijd waarin alles waar we mee te maken hebben aan het veranderen is — veranderingen die steeds vaker totaal buiten onze invloedssfeer lijkt te zijn, zoals bijvoorbeeld veranderingen van de natuur en klimaat — lijkt het alsof onze enige uitweg is om luidkeels te protesteren tegen die dingen waar we het niet mee eens zijn. Om er op die manier voor te zorgen dat we worden gehoord.

Heel vaak is dit goed om te doen.

Zolang we dat waar we werkelijk in geloven, dat waar we werkelijk voor staan, niet uit het oog verliezen. Zolang we ons leven leven volgens de waarden die belangrijk zijn voor ons…

Als er ooit een tijd was waarin we mogen gaan staan voor dat waar we in geloven, dan is het nu…

De elementen

Wanneer we denken aan de elementen in het weer, dan denken we al gauw aan kou, regen en storm. En daarmee hoofdzakelijk aan het element water… En aan de wind of storm die beweging brengt in dat element.

Waar de energie van water als element te maken heeft met zuivering en met emoties — en de wind die deze in beweging brengt maakt dat een wandeling in een fikse storm ons echt kan helpen “even uit te waaien”…

Aan de andere kant hebben we nu te maken met een hittegolf. Veel zon, hoge temperaturen en bijna geen briesje wind. Volgens velen het perfecte zomerweer, hoewel het voor anderen met de hoge temperaturen wat veel van het goede is… 

En dit heeft dan helemaal te maken met het element vuur; en ook vuur heeft te maken met zuivering. Daarnaast gaat de energie van het element vuur ook over het bij elkaar brengen en in beweging zetten van dat wat we nodig hebben in ons leven.

Daarnaast heeft de zomer een energie van details en van verwondering. Een energie die ons met een open blik — een “open mind” — laat kijken naar wat er aan de hand is in ons leven. Niet zozeer wat betreft de grote lijn of het overzicht, maar juist waar het gaat tover de details.

Het boeiende is dat we hiermee te maken hebben precies op hetzelfde moment dat we toch weer voorzichtiger moeten worden in verband met het coronavirus. Het wordt misschien nog belangrijker om afstand te houden en op drukke plaatsen komen er nieuwe regels en bepalingen om op die manier het virus opnieuw — of verder — in te dammen.

Deze combinatie van het zomerweer met veel zon en hoge temperaturen en de behoefte om opnieuw — met een frisse blik — te kijken wat er nodig is om veilig en gezond ons leven te kunnen leven, nodigt ons uit om op een andere manier te kijken naar hoe we ons leven leven. Naar wat belangrijk is in ons leven. En naar onze bereidwilligheid om ons leven tot in de details te observeren…

Welke details zijn zo belangrijk in ons leven dat we ze in ere houden en welke details zijn slechts kleinigheden die we gaandeweg achterwege laten?

Juist omdat het over de details gaat, lijkt het misschien minder belangrijk om er tijd aan te besteden. En daar ligt nou precies de uitdaging! Want juist die details kunnen een enorm verschil maken in ons leven wanneer je ze bij elkaar optelt!

Bekeken vanuit de energie van de elementen hebben we nu te maken met een zuivering — kijken wat we werkelijk nodig hebben en wat we los mogen / kunnen laten — en met een open blik kijken naar hoe we de details die belangrijk zijn in ons leven in beweging brengen om er op die manier een (nieuw) geheel van te maken.

Praktisch gezien kan dat gaan over bijvoorbeeld nieuwe eetgewoontes, een nieuwe manier om goed voor jezelf te zorgen, of eindelijk toegeven aan dat dag- / nachtritme — ben je een ochtendmens, of een avondmens — wat het beste bij jou past…

De kans is groot dat wanneer we de energie van het element vuur in het zomerweer op deze manier bekijken, dat de veranderingen die ons leven “insluipen” positief zijn en ons leven gemakkelijker, mooier maken!