Dan buigt het pad naar rechts en plotseling zie je een kasteel. Het kasteel heeft oude, dikke, sterke muren. Het heeft ook torens. Door grote, zware, openslaande deuren kun je naar binnen kijken. Het kasteel geeft je het gevoel dat je veilig en welkom bent.
Als je door de deur naar binnen stapt, hoor je een zachte muziek die ergens in het kasteel wordt gemaakt. Het klinkt als een oeroude, dromerige melodie.
Je bent nu nieuwsgierig waar de muziek vandaan komt en je volgt de melodie. Je loopt door een lange gang die er op het eerste gezicht donker uitziet. Maar met iedere stap die je zet kun je je omgeving beter zien. Er lijkt een licht om je heen te zijn; een licht dat je zelf uitstraalt. En waar je ook gaat in dit kasteel, dat licht gaat met je mee.
Je ziet nu dat er deuren zijn aan allebei de kanten van deze lange gang. Sommige van deze deuren staan open, terwijl anderen dicht zijn. Je wilt eigenlijk wel eens in één van de kamers kijken en kiest een deur uit. Deze gaat heel gemakkelijk open. En je neemt er de tijd voor om deze kamer werkelijk te zien. Hoe ziet deze kamer eruit? Wat voor een vorm heeft deze kamer? Heeft deze kamer hoge plafonds? Staan er meubels in deze kamer? Staat er misschien een kast? Als dat zo is, dan is het misschien een goed idee om daar eens in te kijken… En heeft deze kamer ramen? Wat zie je als je uit het raam kijkt?
Als je tenslotte alles hebt gezien wat er in deze kamer te zien is, ga je terug naar de lange gang. En opnieuw volg je de zachte melodie die sterker lijkt te worden naarmate je verder loopt.
Uiteindelijk kom je bij een stenen trap. Je kunt bij het licht dat om je heen straalt duidelijk zien hoe de treden naar beneden gaan. Daar beneden, dat is waar de muziek vandaan lijkt te komen. Stap voor stap ga je naar beneden en met iedere stap die je neemt klinkt de muziek sterker in je oren.
Eenmaal beneden aangekomen zie je een deur. Het is een stevige, houten deur. Je observeert het patroon van de enorme scharnieren die de deur op zijn plek houden. Je weet het nu zeker — die muziek komt van achter deze deur… En zo gauw je de deur voorzichtig aanraakt, opent deze zich gemakkelijk.
Je stapt in een grote ruimte met gedimd licht. En zo gauw je dat doet lijkt het licht in deze ruimte zich met jouw licht te verbinden. Dit is waar de muziek die je al die tijd hebt gevolgd vandaan komt en je luistert ernaar.
Eigenlijk lijkt deze ruimte niet echt op een kamer. Het ziet er eerder uit als een grot. En waar je ook kijkt liggen er schatten. Je kijkt ernaar terwijl je door deze ruimte loopt. Er zijn kristallen… goud, zilver en juwelen. Maar ook kaarten en boeken. Je bekijkt het allemaal. En hier en daar pak je iets op om het beter te kunnen zien. Op één of andere manier komt het je vagelijk bekend voor.
En terwijl je daarover nadenkt, klinkt er een stem die je welkom heet. Dit, zo zegt deze stem, zijn jouw mogelijkheden. Oude mogelijkheden die al tot bloei zijn gekomen en nieuwe mogelijkheden — sommigen alleen maar zaden die nog gezaaid moeten worden…
Als je je omdraait om te zien waar deze stem vandaan komt, hoor je: “Ik ben de bewaarder en beschermer van jouw schatten, van jouw mogelijkheden…”
Je staat nu oog in oog met deze bewaarder van je mogelijkheden. Het wezen is gigantisch groot. Het heeft jouw licht herkend toen het zich met zijn licht verbond en dit wezen is vriendelijk en beschermend.
Je neemt dit gevleugelde wezen in je op. De vriendelijke ogen, de wat vurige adem. Je ziet zijn kleur en vorm — en dan ook het nest waarop het zit. Er liggen eieren in het nest. En hoewel je er niet zeker van kunt zijn wat er uit die eieren geboren zal worden, weet je op een of andere manier heel zeker dat het jouw mogelijkheden zijn. Nieuwe, grotere mogelijkheden dan je ooit voor mogelijk had gehouden.
Dan reikt de draak in het nest en geeft je één van de eieren. Het past precies in de palm van je hand en je wordt je helemaal bewust van alles wat dit ei in zich heeft. Hoe het voelt. De vreugde die het brengt. De beloning die het biedt als het tot bloei komt.
De draak zegt dat je het ei met je mee mag nemen. Hij zegt: “Houd het vast, verzorg het en laat het uitkomen. Laat de mogelijkheden in je bewustzijn komen en in je leven.
Dan brengt de draak je naar een deur aan het einde van de ruimte en neemt afscheid van je. Als de deur zich achter je sluit blijft de prachtige, oeroude muziek bij je — in je hoofd en in je hart.
Voor je is het pad dat je door de valei leidt. Je volgt het pad terug, terwijl je je helemaal bewust bent van je nieuwe mogelijkheden — van het nog niet uitgekomene ei dat de draak je heeft gegeven. Je kijkt ernaar. Je houdt het in het zonlicht en wanneer je dat doet, komen er nieuwe ideeën in je gedachten. Je wordt je bewust van nieuwe doelen die je kunt bereiken die groter zijn dan je ooit voor mogelijk had gehouden…
Dan kom je bij het einde van het pad en ben je terug waar je deze ontdekkingsreis bent begonnen…
