Voetstappen

We laten allemaal onze voetstappen achter.

Of dat nu op het strand is, waar onze voetstappen in het natte zand achterblijven totdat de volgende golf ze weer wegwast, of misschien op een pad dat wij bewandeld hebben, dat een routekaart wordt voor diegenen in een vergelijkbare richting reizen…

Hoe we er ook naar kijken, we laten allemaal onze voetstappen achter — en dat hebben we door de tijden heen ook altijd gedaan.

En dan is het boeiend dat zelfs wanneer we niet noodzakelijkerwijs proberen om die voetstappen terug te vinden, we er soms toch bijna over struikelen…

Heb je ooit zo’n vertrouwd, bekend, gevoel ervaren op een plek waar je voor het eerst kwam? Of terwijl je iets leest over een plaats of een tijd, dat jee opeens precies weet hoe het toen was op die plek en in die tijd? Misschien heb je dromen ervaren over lang vergeten tijden…

De kans is gering, zelfs al zouden we het proberen, dat we onze feitelijke voetstappen daar terug zouden kunnen vinden. Aan de andere kant kunnen onze dromen  ons best veel informatie geven over plaatsen en tijden in een lang vergane geschiedenis. Meditaties kunnen ook helpen groter inzicht te krijgen, niet alleen in wat er plaatsvond op die plek zo heel lang geleden — maar meer interessant — op welke manier die inzichten ons in ons leven van nu kunnen helpen.

De vraag is, hebben wee onze voetstappen achter gelaten zodat we ze nu, op dit moment, terug zouden vinden? Een soort van “Back to the Future” gebeuren om ons te helpen ons leven vanuit een nieuw perspectief te zien? Misschien door inzicht te krijgen in iets wat toen heel gewoon was, maar wat we eigenlijk zijn vergeten in de wereld van vandaag?

En als dat zo zou zijn, hoe ver weg — zowel in afstand als in tijd — zou dat ons meenemen?

Hoe diep groeien onze wortels?

Voor mijzelf merk ik dat er behoorlijk wat voetstappen te vinden — en te volgen — zijn in noordwest Europa. Oeroude voetstappen. Zo oud dat ze samengaan met de gefossiliseerde botten van de wollige mammoeten die al hier rondliepen voor de laatste ijstijd, zo’n 120.000 jaar geleden…

En wanneer ik dan kijk naar de (metaforische) voetstappen — en luister naar de verhalen die ze te vertellen hebben — dan ben ik keer op keer verbaasd over de wijsheid die me gegeven wordt. Over de inzichten die aan de ene kant “niet van deze tijd” zijn, maar toch zo noodzakelijk zijn in de wereld van vandaag.

Over de boodschappen die ik ontvang die zo waardevol zijn in mijn leven hier en nu…

Ben je nieuwsgierig geworden over wat de oeroude voetstappen jou te vertellen hebben?

Vind dan de informatie over onze workshop in 2022 hier…

Voorstellingsvermogen

Ons voorstellingsvermogen is belangrijker dan we vaak denken…

In tegenstelling tot onze fantasie die geen relatie heeft met de werkelijkheid — is ons voorstellingsvermogen de kaart die ons laat zien waar wee naartoe gaan. Zonder ons voorstellingsvermogen zouden we helemaal vast zitten omdat we ons dan niet kunnen voorstellen dat we ergens anders zouden zijn of iets anders zouden doen…

Alle grote plannen zijn ooit geboren in het voorstellingsvermogen van iemand die dacht: “Wat nou als…”

Wat nou als… Mijn eigen bedrijf het helemaal gaat maken?

Wat nou als… Ik rijk zou zijn? Zo rijk als de loterij gewonnen hebben - rijk?

Wat nou als… Ik zomaar op reis kon gaan waar ik ook maar heen zou willen?

Wat nou als… Ik groepen mensen kon helpen zich meer bewust te worden?

Wat nou als… Er vrede zou zijn op aarde?

En alleen al door met een ‘open mind’ met zo’n “Wat nou als…”-vraag bezig te zijn, geven we het idee erachter positieve energie. En dat is de eerste stap om het in de alledaagse wereld te manifesteren — ja, zelfs de ‘vrede op aarde’…

Zo gauw we in onze gedachten kunnen zien hoe het eruit zou zien — of het nu iets alledaags is, of iets spiritueels; of het iets persoonlijks is, of iets dat de wereld omvat — wordt er een pad gevormd dat ons laat zien hoe we daar kunnen uitkomen. En of dat nu een pad is met heel veel obstakels, of een pad wat ons daar gemakkelijk heen leidt — ook dat hangt voor een groot gedeelte af van ons voorstellingsvermogen.

Dit betekent niet dat ons voorstellingsvermogen het enige is wat we nodig hebben.

We kunnen ons dingen voorstellen en we kunnen erover nadenken zoveel als we willen, maar er komt een punt waar we dat wat we ons hebben voorgesteld buiten onszelf brengen. Meestal gebeurt dat door erover te gaan praten met anderen en logische plannen te maken, onderzoek te doen en uiteindelijk daadwerkelijk stappen te zetten om dat wat we ons hebben voorgesteld realiteit te maken.

Als jouw “Wat nou als…” vraag te maken heeft met het winnen van de loterij, dan is het belangrijk om een lot te kopen. Maar als je je rijkdom op een andere manier wilt bewerkstelligen, dan kan het nodig zijn op zoek te gaan naar een goed betaalde baan…

Zo gauw als je dan denkt: “Oh, maar zo’n baan vinden is zo ingewikkeld… en dan moet ik er heel hard voor werken en er heel veel uren insteken…” Dan dat is wat je je voor kunt stellen en daarmee het meest waarschijnlijke scenario wat je in je leven brengt.

Als je je aan de andere kant voorstelt dat je met een 20-urige werkweek gemakkelijk hetzelfde kunt verdienen als met een 40-urige werkweek (…)

Zoals de serafijn Julian vaak in zijn lessen heeft gezegd: “Stel je de grootste, mooiste werkelijkheid voor die je kunt bereiken — en realiseer je dat dit slechts de eerste stap is die je neemt!”

Julian Teachings website