Waarom we doen wat we doen

Er zijn vele redenen waarom we doen wat we doen. Sommige van die redenen zijn betere redenen dan andere, maar een aantal ervan zijn misschien helemaal geen goede reden om wat dan ook te doen — en dat op zich geeft te denken…

Hier zijn zeven redenen die in gedachten komen:

1. Het is ons werk.
2. Het wordt van ons verwacht.
3. Het is wat we moeten doen om de waardering van anderen te krijgen.
4. Het is wat ons vertelt is, of wat ons geleerd is.
5. Het is wat we willen doen.
6. Het is wat ons blij maakt.
7. Het is iets waar we gepassioneerd over zijn.

Terwijl ieder van deze redenen op zichzelf de reden kunnen zijn waarom we doen wat we doen, kunnen ze ook samengevlochten worden en op die manier een sterkere reden worden om iets te doen…

Op het eerste gezicht is er niets mis met de eerste reden — “Het is ons werk”. Werk hebben is goed, zeker wanneer je je werk leuk vindt. Het is een manier om de rekeningen te kunnen betalen… Maar wat nou als het niet gaat over betaald werk, maar over werk wat je zelf op je neemt? Bijvoorbeeld een klusje waar niemand bereid is om mee te helpen, want het is “ons werk”? Dan verbindt de reden om het te doen zich opeens met redenen 2, 3 en 4 — en daarmee komt de vraag naar voren: “Is dit werkelijk mijn werk?”

Bij de tweede reden komt onmiddellijk de vraag naar boven of we van onszelf verwachten dat we dit doen, of dat anderen het van ons verwachten. De kans is groot dat zelfs wanneer anderen het niet van ons verwachten, ze niet zullen protesteren wanneer we het doen…

Redenen 3 en 4 gaan heel vaak samen, want zo lang we die dingen doen waarvan anderen ons vertellen dat we ze moeten doen, of waarvan we geleerd hebben dat het onze taak is om ze te doen, is de kans groot dat we er de waardering van anderen voor krijgen — of dat nu onze ouders zijn, of leraren, of onze baas op het werk… En hoewel het een goed idee is om dat wat we doen te doen op de manier zoals we het geleerd hebben, zou dat waarschijnlijk niet de (enige) reden moeten zijn waarom we het doen. En waar het alledaagse dingen betreft is de kans groot dat we daar hoe dan ook lang niet altijd de uitgesproken waardering voor krijgen waar we op uit zijn…

De laatste drie redenen zijn de meest reële redenen om dingen te doen.

Wanneer we precies die dingen doen in ons leven die we willen doen, dan geeft dat een tevreden gevoel, een blijheid. (Tenzij we deze dingen stiekem toch doen omdat we denken dat het van ons verwacht wordt.) 

Maar wanneer we werkelijk dat doen wat we willen doen, dan is de kans groot dat we daar blij van worden!

De allerbeste reden om iets te doen is om dat te doen waar we een passie voor hebben. Om dat te doen wat ons inspireert.

Wanneer we erachter komen wat het is waar we een passie voor hebben en daar onze focus op richten en tijd in steken — dan zijn we precies waar we willen zijn!

Een nieuw uitgangspunt

We hebben allemaal onze perspectieven op wat voor ons werkt in het leven, en wat niet. Vaak zijn deze perspectieven de bomen die zijn gegroeid uit de zaden die zijn geplant toen we nog heel jong waren. Het waren meestal de zaden uit de tuinen van persoonlijke overtuigingen van onze ouders, die zorgvuldig door hen werden geoogst en bewaard - en uiteindelijk werden verspreid in de vruchtbare grond van ons Zelf...

Sommige van die zaden zullen nooit ontkiemen. Anderen zullen ontkiemen, maar nooit uitgroeien tot de bomen waar onze ouders op hadden gehoopt. Maar sommige van die zaden zullen uitgroeien tot prachtige planten en bomen in de tuinen van onze persoonlijke overtuigingen en onze persoonlijke waarheden.

Zo gaat het al eeuwenlang.

Maar lang geleden voelden we ons waarschijnlijk gelukkig, beschermd en verzorgd door onze ouders en degenen die ons voorgingen, elke keer dat we rondkeken in de tuin van onze persoonlijke overtuigingen en persoonlijke waarheden en daar de prachtige omgeving opmerkten die door hen gezaaid was. Een omgeving die herinneringen en wijsheid uitstraalde...

Tegenwoordig vinden echter overal om ons heen veranderingen plaats en die gaan sneller dan waar we ons zelfs in de beste tijden prettig bij voelen — laat staan ​​in een tijd waarin uitdagingen op het gebied van milieu, maatschappij en gezondheid overal om ons heen opduiken — het lijkt erop dat de tuinen van onze persoonlijke overtuigingen en persoonlijke waarheden niet meer bloeien. Op de een of andere manier lijken de lang geleden verspreide zaden niet meer uit te groeien tot de weelderige schoonheid waar onze ouders op hadden gehoopt.

In deze tijd is het misschien een goed moment om de bodem te onderzoeken, de basis van onze persoonlijke overtuigingen en persoonlijke waarheden. Het kan een goed moment zijn om een ​​nieuw uitgangspunt aan te nemen van waaruit we ons (persoonlijke) leven weer helemaal op de rit krijgen. Zoals een uitgangspunt dat is gebaseerd op de Universele Wetten:

1. “Mind is All, All is Mind” — alles ligt in het denken…
2. We creëren ons eigen leven door onze denkpatronen en de beslissingen — en acties — die we ondernemen op basis van onze denkpatronen.

Met deze twee uitspraken als (nieuw) uitgangspunt, lijkt het erop dat onze denkpatronen het belangrijkste zijn om grip op te krijgen, om op die manier dingen in ons leven weer voor ons te laten werken.

En misschien gaat het dan niet eens zozeer om de willekeurige gedachten die gedurende de dag opkomen, maar meer om waar we onze focus op leggen en hoe we op situaties die we tegenkomen reageren.

In deze veranderende tijden is het gemakkelijk om je te concentreren op de uitdagingen waarmee de mensheid wordt geconfronteerd, of op alle dingen die niet helemaal gaan zoals ze bedoeld waren. We kunnen bijna automatisch in situaties terechtkomen die al problematisch zijn, of in de niet zo verre toekomst een probleem kunnen gaan worden...

Volgens ons nieuwe uitgangspunt — wanneer dit soort interactie een patroon voor ons wordt — kunnen we uitdagingen en moeilijkheden gaan manifesteren in ons eens zo rustige en georganiseerde leven...

Het advies om dat te veranderen is eenvoudig, maar zeker niet gemakkelijk.

Op het moment dat je bijvoorbeeld merkt dat je meegetrokken wordt in een nieuwsitem op tv over één van de uitdagingen waarmee we — als mensheid — mee te maken hebben op een angstige of negatieve manier, doe een stap terug. Zet de tv uit en zoek bewust iets moois in je omgeving, of iets dat goed voor je werkt in je leven. Met andere woorden, richt je aandacht op iets anders en begin na te denken over die dingen die goed voor je werken. De volgende stap is dan om meer van juist die dingen te gaan doen die op dit moment goed voor je werken.

Kortom: doe een stap terug, richt je aandacht bewust op iets anders en onderneem actie.

Op het moment dat we bewust gaan denken over juist die dingen die voor ons werken in het leven, dingen die mooi en productief zijn — met andere woorden, die dingen waar we dankbaar voor zijn — zetten we de eerste stap om deze productieve schoonheid in ons eigen leven te creëren. En ja, daar hoort ook de ervaring van een goede gezondheid bij...