Ik denk dat het goed is om bruggen te bouwen…Om dat pad te creëren om van de ene plek naar die andere plaats te gaan. Of om het mogelijk te maken voor twee partijen om elkaar te ontmoeten…
Maar wat zegt dat over de “bruggenbouwer”?
Waar komt die persoon vandaan — en misschien belangrijker, waar is hij of zij naartoe onderweg?
Je zou kunnen zeggen dat de “bruggenbouwer” een nogal statische positie inneemt. In de wereld van vandaag zijn er heel veel bruggen nodig, dus ere zijn genoeg mogelijkheden om bruggen te bouwen, zonder als “bruggenbouwer” — de architect van dat pad van “hier” naar “daar” — ooit een brug over te steken. De “Bruggenbouwer”, de mediator, de counselor, de vrede stichter — hij of zij kan gewoon van de ene situatie naar de volgende blijven gaan; en alttijd bruggen blijven bouwen.
Totdat…
In ieders leven komt er een punt van onvermijdelijke verandering. Dat punt waar je niets anders kunt doen, dan te veranderen — om verder te gaan naar iets nieuws, iets anders. Om eindelijk die brug over te steken van “hier” naar “daar”.
En wanneer iemand een “bruggenbouwer” is geweest sinds mensenheugenis — dan is de kans groot dat wanneer de “bruggenbouwer” eindelijk die grote stap zet, hun omgeving daar heel verbaasd over kan zijn…
In plaats van de focus te houden op het bouwen van bruggen, op mediatie, counseling, of de vrede bewaren, blijkt dat “Bruggenbouwers” gewone mensen zijn, met gewone wensen en verlangens en met gewone emoties. Dat het mensen zijn die verder willen met hun leven. Mensen die — net als iedereen — er klaar mee zijn altijd op diezelfde plek te staan.
Maar hoewel het zo gemakkelijk lijkt voor hun om bruggen te bouwen buiten zichzelf, is het niet altijd vanzelfsprekend om die brug over te steken wanneer het over henzelf gaat…
Dat is dan duidelijk een stap buiten hun “comfort zone”…
Het betekent trouwens ook niet dat de ”Bruggenbouwer” stopt met het bouwen van bruggen.
Maar het houdt wel in dat dit nu op een nieuwe manier mag gebeuren. Op een manier waarop de “Bruggenbouwer” bruggen kan bouwen die hem of haar verder brengen op hun eigen pad in plaats van verstrikt te raken op één plek terwijl ze anderen helpen verder te gaan met hun leven.
Op een manier die de vrede bewaart om hen heen een tegelijkertijd het gevoel van innerlijke vrede vergroot voor henzelf.
Het is goed om bruggen te bouwen. Om dat pad te creëren om van de ene plek naar de andere te komen — dat pad waarop verschillende partijen elkaar kunnen ontmoeten… Maar laten we hierin onze eigen verantwoordelijkheid nemen en die brug van “hier” naar “daar” zelf bouwen, in plaats van te blijven vertrouwen en leunen op de “Bruggenbouwer”…
