Als ik vandaag kijk naar realiteit, dan lijkt het concept een stuk beweeglijker dan toen — en in die verandering lijkt het een andere, meer individuele betekenis te krijgen…
Vanuit een spiritueel perspectief wordt gezegd dat we onze — persoonlijke — realiteit zelf creëren door de keuzes die we maken in ons leven. Andere factoren die daarin meespelen zijn onze persoonlijke wensen en verlangens, onze kijk op het leven en onze houding naar ons leven in zijn algemeenheid.
Dus wanneer we het avontuur dat ons leven is aangaan — laten we zeggen voor de komende week — met een positieve houding, met wensen en verlangens die belangrijk voor ons zijn; en we maken onze keuzes helemaal in die lijn… Dan is de kans groot dat onze realiteit ons dichterbij het leven brengt zoals we dat willen leven. Dat het ons leven “beter” maakt op welke manier we ons leven dan ook zien als “goed” of “beter”.
Aan de andere kant, op het moment dat we onszelf op de hoogte brengen of houden van wat er in de wereld om ons heen gebeurt, kan de cocon van onze eigen realiteit — die we doelbewust opbouwen door onze keuzes, onze houding en onze wensen en verlangens — barsten!
Met andere woorden, dat wat we om ons heen zien gebeuren — of zelfs over de hele wereld zien gebeuren — kan ver van onze persoonlijke realiteit afstaan.. En soms is het gemakkelijk om meegetrokken te worden in "het drama van de rest van de wereld”…
Welke realiteit is dan de werkelijke realiteit?
Betekent dit dat onze persoonlijke realiteit een soort van fantasiewereld is die we vaarwel moeten zeggen om deel uit te maken van de realiteit die we om ons heen zien?
Of is het vasthouden aan onze persoonlijke realiteit waardevol omdat we op die manier een voorbeeld geven hoe het creëren van een persoonlijke realiteit werkt op een manier dat anderen dat ook kunnen doen, om zo hun leven gemakkelijker te maken?
En als dat zo zou zijn, moeten we dat dan doelbewust naar buiten brengen, of is het genoeg om alleen een voorbeeld te zijn?
Het zijn boeiende vragen die interessante perspectieven naar boven brengen. Het brengt mij ertoe om na te denken over mijn persoonlijke realiteit. Mijn persoonlijke kwalificatie van hoe goed — of misschien niet zo goed — mijn leven is. En wat ik kan doen om mijn leven beter te maken. Gemakkelijker…
Het is niet noodzakelijkerwijs een gemakkelijk (levens)pad. Het is een pad dat eerlijkheid en integriteit vergt. Een pad waarop je verantwoordelijkheid neemt voor je woorden en je daden — soms omdat iets heel anders liep dan je voor ogen had, maar vaker uit de herkenning dat je iets juist prima hebt gedaan…
Door op die manier onze eigen realiteit te creëren brengen we steeds meer situaties en gebeurtenissen terug onder onze eigen controle — het zijn tenslotte onze eigen keuzes die deze gebeurtenissen en situaties in ons leven hebben gebracht — en op die manier gaan we werkelijk ons eigen leven leven…
Hoe ziet jouw realiteit eruit?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten