De Ongepolijste Zelf — The Unpolished Self

Er wordt wel gezegd dat wij — wanneer we geboren worden — helemaal perfect heel zijn. Natuurlijk heeft ieder van ons een eigen pakketje levenslessen meegenomen op dit avontuur en soms zijn die levenslessen gerelateerd aan onze gezondheid. Dit betekent dat de perfecte heelheid waarmee we worden geboren gezien wordt vanuit het perspectief dat we alle mogelijkheden hebben om op deze reis te groeien en te leren — en dus niet noodzakelijkerwijs vanuit een gezondheidsperspectief…

Symbolisch zou je kunnen zeggen dat ieder van ons een perfecte cirkel is, op het moment dat we dit leven binnenstappen — een aangeboren perfectie met daarin alles wat we nodig hebben om onze doelen te bereiken, wat die ook mogen zijn.

In zekere zin zijn we mooi en perfect zoals ongepolijste kristallen dat zijn…

Dan, als we opgroeien, worden de scherpe kantjes gepolijst, en stukje bij beetje raakt de unieke uitdrukking van onze aangeboren perfectie verborgen. Er wordt ons geleerd hoe we ons moeten gedragen, wat we moeten doen en hoe we moeten reageren — er wordt ons vertelt dat we “aardig” moeten zijn en acceptabel. En stap voor stap passen we ons aan, aan wat van ons wordt verwacht.

Totdat de dag aanbreekt dat die prachtige, ongepolijste kern van onszelf zich niet langer wil verbergen. En dan komt die ongepolijste kern naar de oppervlakte — en vaak betekent het dat we op zoek gaan naar dat deel van onszelf dat werkelijk authentiek is. We beginnen ons Ongepolijste Zelf te herontdekken…

Ons Ongepolijste Zelf is authentiek en heeft vaak ook een “wilde” kant. Een intuïtief weten waar we staan en waarheen we onderweg zijn. En wanneer we de richting die we bewandelen op ons levenspad ons niet bevalt, dan ervaren we een diepgewortelde kracht om te veranderen. Om onze richting te kiezen en ons pad te bewandelen op onze eigen voorwaarden.

Dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat we alles wat we bezitten weggeven, onze baan opzeggen en fluitend de zonsondergang tegemoet lopen… Het betekent vaak wel dat we onze prioriteiten opnieuw bekijken om te zien waar we onze tijd en energie willen gebruiken in dit leven. Het betekent zeker dat we gaan kijken naar welke dingen het waard zijn om “voor te gaan” in dit leven en welke niet. Misschien is het belangrijkste dat het ons op een punt brengt waarop we ons authentieke, Ongepolijste Zelf samenbrengen met dat wat we doen in het leven — en hoe we dat dan doen.

Met andere woorden, hoe we de authentieke, ongepolijste kern van onszelf leren kennen, des te gemakkelijker het wordt om onze talenten te gebruiken om onze doelen te bereiken — of dat nu doelen zijn die met een baan of werk te maken hebben, of dat ze van een meer persoonlijke aard zijn.

Ik wil je graag uitnodigen op een reis naar de diepste kern van je Ongepolijste Zelf…

Mijmeren over de waarheid… Wat is werkelijk waar?

In 2013 heb ik een blog geschreven over “Truth” — waarheid. En terwijl ik door de oude blogs heenkijk kom ik deze weer tegen en begin ik het te lezen. ( Lees het hier. )

Het wordt me meteen duidelijk hoe ons perspectief op de waarheid is veranderd in de afgelopen acht jaar!

Om te beginnen hebben we nu vaak te maken met “fake news” — onecht / onwaar nieuws. Dit heeft helemaal niets te maken met de feitelijke waarheid van het nieuws, maar eerder of we het eens zijn met dit nieuws of niet. Zijn we het eens met dit nieuws, dan is het waar. Zijn we het niet eens met dit nieuws, dan is het “fake news”.

En dit is nog een stap verder gegaan… Wanneer we wensen dat iets waarheid is — hoewel het niet feitelijk waarheid hoeft te zijn — dan zeggen we dat het waar is. En iedereen die daar iets tegenin brengt, zelfs wanneer dit op feiten is gebaseerd, wordt ervan beschuldigd “fake news” te verspreiden.

Welke kant denken wij dan dat waarheid is?

En geloven we dit sterke genoeg om het een deel van onze persoonlijke waarheid te laten zijn? Met andere woorden, wie geloven we?

Waar het de feiten betreft, die zijn nog steeds relatief gemakkelijk te checken wanneer we online onderzoek doen. Dat zouden we tenminste denken. Maar wat we online te zien krijgen is meestal gebaseerd op de luidste stemmen — niet zo verschillend van de protesten uit de 60-er en 70-er jaren. Alleen hoeven we nu niet meer verder te kijken dan onze computer om onze mening de wereld in te brengen. Dat betekent dat we anoniem kunnen blijven, ongeacht welke (on)waarheden we wereldkundig maken…

Dus juist wanneer we online onderzoek doen is het belangrijk om de informatie die we vinden over welk onderwerp dan ook te verifiëren door andere bronnen.

Sommigen zeggen in deze tijd dat wanneer iets ongelofelijk klinkt, de kans groot is dat het geen waarheid is. In heel veel gevallen is dit, hmm, waar.

Aan de andere kant, als iemand 40 of 50 jaar geleden het nieuws had verspreid dat we nu onze telefoongesprekken zouden voeren op piepkleine supercomputers die we “smart phones” noemen, dan is de kans groot dat dit nieuws als ongelofelijk — en daarom niet waar — van tafel zou zijn geveegd. Maar we doen het nu (bijna) allemaal…

Dat is dan weer een reden om te blijven dromen over de mogelijkheden van de toekomst!

Als ik in deze tijd kijk naar “waarheid”, dan is de feitelijke waarheid nog steeds waar. Alleen is er veel onderscheidingsvermogen voor nodig om de feiten die aan ons gepresenteerd worden te checken, te verifiëren.

Het ene perspectief over waarheid dat niet veel veranderd lijkt, is dat naarmate we ouder worden — of meer specifiek, met het verstrijken van de jaren — de waarheid veranderd. De waarheid beweegt mee met ons begrip, ons onderscheidingsvermogen, onze leeftijd — en het beweegt mee met onze manier van communiceren met anderen…

Aan de andere kant lijkt het er wel op dat er geen exacte waarheid meer is. En mijmerend over de waarheid is het daardoor lastig om te ontdekken wat werkelijk waar is…