Wanneer ons uitgangspunt is dat we in de eerste plaats verantwoordelijk zijn voor ons eigen levenspad, onze eigen handelingen en interacties, onze houding en die dingen waar we oprecht in geloven — dan vloeit daaruit voort dat alles wat er in de wereld gebeurt dat ons raakt, op de ene of andere manier een reflectie is van iets in onszelf…
Op het eerste gezicht lijkt dit misschien wat vergezocht. Want hoe kan een oorlog ergens anders in de wereld, in en land ver weg, een reflectie zijn van iets — een gedachte, een houding of overtuiging — in onszelf? Zelfs wanneer we geraakt worden door de verschrikking en een enorme compassie voelen naar de slachtoffers toe…
Het is goed te bedenken dat het niet over de feitelijke gebeurtenissen gaat, maar eerder over de energie van de gebeurtenissen die wordt gereflecteerd. Misschien zijn we boos geweest op de buren omdat ze hun hond continu laten blaffen, en hebben we de buren daar misschien zelfs (niet zo vriendelijk) op aangesproken… Woorden, geboren uit frustratie, die als het ware explodeerden in een boze interactie.
Het is een perspectief dat zegt dat wanneer iemand ons tegen de haren instrijkt, dit een reflectie is van iets in onszelf waar we ons mogelijk niet gemakkelijk over voelen. Iets waarvan we wensen dat we daar anders mee om kunnen gaan in ons leven.
Op dezelfde manier geldt dat wanneer iemand boos wordt op ons, dat er iets in onszelf is dat ons frustreert. Dat kan iets zijn dat lang geleden gebeurt is waar we nog steeds geen balans in hebben kunnen vinden, of misschien hoe we merken dat we het moeilijk (blijven) vinden om op te komen voor wat werkelijk belangrijk is voor ons, in ons leven, juist op die momenten wanneer het er het meeste toe doet… Eigenlijk is het altijd zo dat er iets is in onszelf waar we opnieuw naar mogen kijken.
En opnieuw kijken naar juist die dingen, die interacties, waarvan we wensen dat we ze anders hadden aangepakt, kan ons enorm helpen.
Om te beginnen helpt het ons om die (oude) situaties en gebeurtenissen in het juiste perspectief te plaatsen. Het brengt ons de realisatie dat waar we niet voor onszelf op konden komen als kind, dat nu, als volwassene, de zaken anders liggen. Dan blijkt dat situaties die ons als kind een onveilig gevoel gaven — of zelfs gevaarlijk voor ons waren — nu op een andere manier bekeken kunnen worden.
Daarmee zijn het juist deze reflecties die, wanneer we werkelijk willen kijken naar het nieuwe perspectief dat ze ons aanreiken, ons enorm kunnen helpen onze eigen ervaring — onze eigen kracht — te gebruiken om ons leven beter, mooier, te maken.
De kans is dan groot dat wanneer we dingen in onszelf veranderen — onze gedachten, onze houding, onze overtuiging — dat de manier waarop we de reflectie van onszelf zien meer en meer een positieve balans vindt.
Wanneer die positieve balans in de wereld om ons heen gereflecteerd wordt, zal dit uiteindelijk een positief effect hebben in de wereld…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten