Ons eigen kompas

Als kind ‘varen’ we op het kompas van onze ouders, onze familie. We reageren ‘primair’ en dat is meestal een reactie vanuit ons onderbewustzijn.
Dit betekent dat alles wat we zien en ervaren in de eerste vijf of zes jaar van ons leven ~ zonder daar vragen bij te stellen ~ opslaan in ons onderbewustzijn en op die manier creëren we een kompas dat ons in staat stelt om te reageren ‘zoals het hoort’. Zoals het hoort binnen onze cultuur. Zoals het hoort binnen onze familie en bekenden.

Dit betekent dat we reageren zoals onze ouders reageren op situaties die we tegenkomen. Zonder daar vragen bij te stellen en/of opmerkingen bij te maken. Het betekent dat wij diegenen vertrouwen die door onze ouders en familie vertrouwd worden. Dat wij omgaan met conflicten ~ met boosheid ~ zoals onze ouders dat doen. En dat wij onszelf troosten op dezelfde manier zoals onze ouders zichzelf en ons troosten…

Vaak klopt dat kompas zoals we dat van huis uit meekrijgen.
Soms niet.

Maar of dit kompas ons helpt of in de weg gaat zitten als we opgroeien, er komt een tijd in ons leven dat het een goed idee is om opnieuw te kijken naar dat kompas waarop we ‘varen’. Om te zien of het klopt voor ons; of dat dit kompas überhaupt klopt…
Of we nog steeds op dezelfde manier met conflictsituaties om willen gaan zoals onze ouders dat deden. Of dat wat belangrijk was voor onze ouders ook belangrijk is voor ons.

En zelfs als we vinden dat we een ‘goed kompas’ van huis uit hebben meegekregen, dan is het nog steeds een goed idee om het bij te stellen. Om dat kompas zo aan te passen dat we echt kunnen zeggen “Dit is mijn kompas”.

Als we erachter komen dat het kompas dat we hebben meegekregen niet (meer) bij ons past, dan is het zaak om een nieuw kompas te creëren.
Vaak is dit lastiger dan het lijkt. Aan de ene kant is het belangrijk dat ons nieuwe kompas helemaal past bij wie we zijn en wat belangrijk is voor ons. Aan de andere kant betekent dit dat we ook de tijd nemen om de patronen in ons onderbewustzijn te observeren en waar nodig te veranderen. Dat we vragen gaan stellen en opmerkingen plaatsen bij al die dingen die we in onze vroege jeugd zonder meer hebben opgeslagen in ons onderbewustzijn. Dat we stukje bij beetje die patronen in ons onderbewustzijn ‘herschrijven’ op een manier die beter bij ons past.

Hebben we dat gedaan, dan wordt het opeens veel gemakkelijker om ons leven een nieuwe wending te geven!