De laatste weken is de advertentie van een loterij geweest: “Wordt jij ook een full-time levensgenieter?” En dat ze the aan het denken. Zou ik werkelijk meer van het leven genieten wanneer ik niet meer hoef te werken. Wanneer ik, zoals de advertentie bleef benadrukken, een 30 jaar lange vakantie zou hebben met niets anders te doen dan zwemmen in zee en ‘socializing met je vrienden’? (Het cynische kantje in mij vraagt zich dan toch ook af of die vrienden er werkelijk zijn om de persoon die je bent, of omdat je 30 jaar lang een groot bedrag per maand te besteden hebt. Als je hebt gewonnen…)
Of geniet ik sowieso van het leven?
De vraag die naar boven komt is of we mer gaan genieten ~ gelukkiger worden ~ wanneer we niet hoeven te werken. Wanneer we ons leven zouden kunnen inrichten als één groot feest; dag na dag, week na week, jaar na jaar. Wanneer we precies kunnen doe waar we zin in hebben zonder dat we verplichtingen hebben. Want dat is wat de advertenties ons voorschotelen…
Dan wordt je pas een “echte levensgenieter”.
Nu is het natuurlijk zo dat we allemaal ons eigen, individuele levenspad bewandelen; en dat maakt dat de dingen waar ieder van ons van geniet naar alle waarschijnlijkheid ook heel persoonlijk zijn. De ene persoon houdt van zonvakanties, de andere gaat liever wintersporten. De ene persoon houdt van activiteiten, terwijl de andere zich het prettigst voelt wanneer die ‘lekker kan luieren’ en alles wat er naar boven komt op zijn of haar eigen tempo ~ zijn of haar eigen manier ~ kan bekijken.
Maar ik ken bijna niemand die het ideaalbeeld heeft om dertig jaar lang helemaal niets te doen. De meesten van ons voelen zich beter wanneer het leven ook een stukje ‘zingeving’ heeft. Dat kan natuurlijk ook liggen in bijvoorbeeld vrijwilligerswerk, maar toch…
Het maakt dat ik me afvraag of het ideaalbeeld dat we nergens meer iets voor hoeven te doen een realistisch ideaalbeeld is. Zouden we in dat geval werkelijk meer van het leven genieten?
Als dat zo is, dan kunnen we ons afvragen waarom de meesten van ons (financieel getinte) verplichtingen hebben. Een baan, werk, sollicitatieplicht. En wanneer werken niet kan, dan zijn we hard bezig met overleven; of op z’n minst met het proberen onze gezondheid te verbeteren. Want als we ons beter voelen, dan ziet opeens het hele leven er beter uit!
Dat betekent dat het waarschijnlijk beter is om iedere dag iets te zien, te voelen of te beleven waar we van kunnen genieten. Vaak zijn hele kleine dingen die ons verwonderen, die een glimlach op ons gezicht brengen, al genoeg om precies op dat moment even intens van het leven te genieten. En als we de tijd nemen om juist bij die momenten even stil te staan, dan zijn we allemaal levensgenieters!
Zonder dat we daarvoor eerst de loterij hoeven te winnen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten