Overal om ons heen zijn er patronen. Er zijn patronen in het verkeer, bijvoorbeeld met de ochtend- of avondspits. Er zijn patronen in het weer, de seizoenen geven ons patronen — maar ook de zon die door de bladeren van een boom schijnt creëert patronen op de grond.
Zelfs planten volgen patronen in de manier waarop ze groeien — een uniek, ritmisch patroon van groei die het mogelijk maakt om een boom te identificeren op basis van de vorm, van het patroon…
Patronen zijn ritmische, zich herhalende “ontwerpen”. Dat betekent dat er een “oorzaak en gevolg” lijkt te zijn met patronen. “Als dit plaatsvindt, dan zal dat gebeuren.” Dit “oorzaak en gevolg” effect maakt patronen voorspelbaar.
In ons persoonlijke, dagelijkse leven geven patronen ons een zekere structuur.
Opstaan in de ochtend, douchen, aankleden en dan die kop koffie is mijn patroon om de dag te beginnen. En zo lang als ik dat patroon volg, valt alles in mijn directe omgeving op z’n plaats. Het patroon van het begin van mijn dag geeft me het gevoel dat “alles klopt” en dat de kans groot is dat op deze dag alles volgens plan zal verlopen…
Maar wanneer ik dit patroon niet volg — bijvoorbeeld door niet direct na het aankleden die kop koffie te drinken — dan voelt de structuur van mijn dag “anders”. Incompleet. En op één of andere manier lijkt een deel van mij de rest van de dag te wachten op het volgende moment wat niet volgens plan verloopt.
Feit is dat de meesten van ons zich heel comfortabel voelen wanneer we binnen een structuur functioneren — en patronen geven ons een structuur die flexibel genoeg is om snel te kunnen veranderen wanneer we in een situatie terecht komen waarin dat nodig is.
En op dat punt kan er een valkuil zijn…
Soms hebben we patronen in ons leven die zo gefixeerd zijn dat wanneer de “oorzaak situatie” plaatsvindt, we niet in staat zijn om de “gevolg gebeurtenis” te veranderen…
Dit is vaak het geval voor patronen die te maken hebben met interactie met anderen. Deze patronen vinden hun basis vaak in onze kindertijd en zijn vaak heel lastig om zelfs maar te herkennen. En zolang we niet zowel dee “oorzaak situatie” als de “gevolg gebeurtenis” herkennen is het bijna onmogelijk om een dergelijk patroon te verbreken.
Zo gauw zo’n patroon wordt ‘getriggerd' reageren we op een manier dat patroon volgt — of we dat nu willen of niet…
In de meeste gevallen zien we geen noodzaak om deze oude patronen te doorbreken — we accepteren ze als een deel van wie we zijn; als iets wat bij ons hoort. Maar soms voelt het of zo’n patroon een gewoonte is geworden die niet meer bij ons past. In dat geval is het tijd om dat oude patroon te vervangen door een nieuw patroon dat ons aan de ene kant de structuur geeft die we wensen in ons leven, maar aan de andere kant beter past bij wie we zijn en waar we staan op ons levenspad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten