Wel duizend ogen volgen me...

Eens in de zoveel tijd kom ik op een plek waar het lijkt of ik in de gaten gehouden wordt. Meestal gaat het dan niet om mensen — hoewel er diegenen zijn die plezier beleven aan het “mensen kijken”, zijn de meesten daarin niet geïnteresseerd.

In de natuur ligt dat anders.
In de natuur zijn er plaatsen die speciaal zijn, plaatsen met een specifieke energie. Vaak zijn dit heel oude — zelfs oeroude — plaatsen. Plaatsen die oudere zijn dan we ons kunnen herinneren. En hoewel ze tegenwoordig vaak helemaal niet opvallen, hebben ze meestal een bijzondere energie.
Op dat soort plaatsen voel ik me vaak bekeken…

Misschien zijn het de dieren die er leven, of de vogels.
Vaak voelt het alsof de bomen en de planten me in de gaten houden. Me vragen stellen waarom ik hier ben. Wat zijn mijn redenen, wat is mijn doel? En wat heb ik deze plaats te bieden?
En hoe langer ik kijk naar de natuur op zo’n oeroude plek, des meer ogen mij lijken te volgen…

Wel duizend ogen volgen me…

Soms, wanneer je mediteert op zo’n oeroude plek, komen er ‘flashbacks’. Flarden van informatie uit lang vergeten tijden. Beelden van rituelen die er ooit zijn gehouden, waarvan sommigen ook in deze tijd nog een plaats hebben, maar anderen al lang geen doel meer hebben. Op de één of andere manier geeft dit me een gevoel dat ik hier thuishoor, een idee dat ik ooit deel uitmaakte van het leven hier op deze plek, in een tijd heel lang geleden…
Wanneer ik dat gevoel krijg, dat lijkt het of door de tijden heen wel duizend ogen me volgen…

Het zet me aan het denken — brengt vragen naar de oppervlakte — in het nu.
Als er dingen zijn die ik weet of wist over die lang vergeten tijd, wat is dat dan? En is dat informatie die ik ook in mijn leven nu nog kan gebruiken? Is de informatie die ik me op zo’n plek begin te herinneren nog van deze tijd? Of zou de hele wereld me vreemd aankijken wanneer ik ermee zou gaan werken?
Hoe meer ik daarnaar kijk en over dat soort vragen nadenk, des te meer volg ik mijn gedachtegang met andere ogen. Met de ogen die de ‘flashbacks’ opvangen en de oeroude beelden zien. De ogende ooit zagen hoe het ritueel werd uitgevoerd, hoe de energieën werden opgebouwd. De ogen die erop toezagen dat die energieën tenslotte tot rust kwamen en in slaap vielen…

En dan realiseer ik me dat ik mijzelf bekijk met wel duizend ogen — door de tijden heen.

Wel duizend ogen volgen me, ze nodigen me uit, ze brengen me herinneringen uit lang vergeten tijden…

Wil je zo'n ervaring zelf een keer meemaken?

Klik dan hier voor meer informatie...