Eén van de belangrijke vragen in het leven gaat over vertrouwen. Wie vertrouwen we?
Traditioneel waren het de personen met een zekere autoriteit die werden vertrouwd, zoals onze ouders, de dokter, de dominee of pastoor, de burgemeester en ja, de politie. En natuurlijk de regering. Het waren die mensen die door hun levenswijsheid of door hun educatie een breder inzicht hadden in het leven waardoor hun opinie, hun raad en hun regels werden vertrouwd als goed en juist. En daardoor werd die raad ook opgevolgd.
Waarom zouden we niet? We vertrouwen de persoon die de raad geeft als iemand die het weet. Iemand met kennis, met overzicht en inzicht.
Tegenwoordig zien we het misschien wel anders, maar toch zijn er nog steeds personen die we door hun positie vertrouwen. Leraren (m/v) komen in gedachten — en artsen. En onze regering (!).
Vaker wel dan niet zijn we nog steeds geneigd om hun advies aan te nemen en te volgen zonder daar verder veel over na te denken. Ze hebben immers het beste met ons voor?
En hoewel dat zo is, is hun idee over wat goed en gezond is misschien niet echt passend voor ons. En dat betekent dat we, door hun met de beste intenties gegeven advies op te volgen, onszelf lelijk in de vingers kunnen snijden…
En dat betekent dat het een goed idee is om te kijken naar wie we vertrouwen en waarom we die persoon vertrouwen… Of we de raad die we krijgen werkelijk opvolgen, of dat we die “wijze woorden” eerst toetsen aan onze eigen intuïtie; of we het staven aan onze eigen kennis. Aan wat we over onszelf weten. En misschien om op het internet te zoeken en te lezen over wat we (nog) niet weten. Over alternatieven, nieuwe mogelijkheden, of een — in ieder geval voor onszelf — betere manier van kijken naar de situatie waar we ons in bevinden.
Tenslotte zijn we uiteindelijk zelf helemaal verantwoordelijk voor ons eigen leven.
Dit betekent dat we, als het gaat over vertrouwen, dit niet meer buiten onszelf leggen bij die goede bedoelende leraar (m/v), arts, de regering, of zelfs onze ouders. Maar dat we mogen leren om onszelf te vertrouwen.
Dat we onszelf in zoverre vertrouwen dat we weten welke persoon te vertrouwen is, en wie niet. Dat we luisteren naar de raad en advies die we krijgen, maar ook zelf kijken, voelen, of nalezen — bijvoorbeeld op het internet — of die raad of dat advies ook werkelijk het beste is voor ons op dit moment…
Met andere woorden, waar we vertrouwen in het verleden vaak buiten onszelf hebben gelegd, is het in deze tijd steeds belangrijker om onszelf helemaal te vertrouwen.
Zelfvertrouwen.
Eerder gepubliceerd op 20 augustus 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten