Song Lines

Hoewel ik nooit in Australië ben geweest, vind ik “Song Lines” een boeiend concept.

Om te beginnen met een beschrijving van Song Lines…

Voor de Aboriginals leven het land en de natuur. Hun voorouders hebben het tot leven gezongen, net zoals zij het leven hebben gekregen in een lied — en hun voorouders maken nog steeds deel uit van het levende land en de levende natuur. Het belangrijk om om hun paden te blijven zingen om op die manier het land en de natuur levend te houden. Door te zingen worden het land, de verhalen en de dromen van hun voorouders bewaard, zodat met iedere lied opnieuw een eenheid in verleden, heden en toekomst wordt gecreëerd.

Voor mij heeft dit concept banden met mijn sjamanistische pad. Maar ook met het gegeven dat we allemaal ons eigen levenspad creëren…

Maar hoeveel van ons creëren doelbewust ons levenspad — met alles wat we daarop tegenkomen — op zo’n manier dat er een eenheid wordt gecreëerd in ons “verleden, heden en toekomst”?

Wanneer ik naar mezelf kijk, dan focus ik op één ding tegelijk dat ik in mijn leven wil brengen. En afhankelijk van of het iets is wat ik wens — of wil hebben — of iets is wat ik werkelijk nodig heb in mijn leven, lukt het me om dat relatief snel te manifesteren. Of soms lukt dat helemaal niet. Even terwijl ik al mijn aandacht richt op die ene manifestatie, laat ik mijn Zelf en de rest van mijn leven meedobberen op de stroom van het leven.

Door de Song Lines (re)creëren de Aboriginals alles wat er is, met iedere stap die ze zetten op hun (levens)pad. Zo (re)creëren ze niet alleen hun Zelf, maar ze (re)creëren ook de natuur en hun (levens)pad door die natuur. Op die manier onthouden ze de eeuwenoude paden, de wijsheid die in die lijnen ligt opgeslagen — en ze bevestigen het allesomvattende land en de levende natuur.

Ik heb mezelf vaak afgevraagd wat er zou gebeuren wanneer ik hetzelfde zou doen in mijn leven… Dat zou dan op een manier moeten zijn die past bij de cultuur waarin ik leef…

En ik denk niet dat ik mijn (levens)pad — met alles wat ik daarop tegenkom — zou zingen, hoewel het mooi zou zijn om daar iedere keer een leid over te schrijven. Maar mijn gezang is niet zo goed dat ik het zou willen delen (en dat is de eerste reden van een hele rij waarom ik mijn (levens)pad niet hardop zou zingen).

Maar wat zou er gebeuren wanneer ik zou beginnen met al die dingen te erkennen die voor me werken — die dingen die mijn leven verrijken? Dat zou gaan over mensen, over dat wat mij mijn inkomen geeft. Het zou ook gaan over delen van mijzelf die ik heb meegekregen, zoals de familiegeschiedenis, of de normen en waarden van de cultuur waarin ik ben opgegroeid…

Ik denk dat ik zou beginnen mijn Zelf te erkennen.

Ik zou een lied zingen over hoe mij lichaam de gezonde, perfecte tempel is van mijn ziel. Een lied over hoe mijn gedachten richting geven aan mijn (levens)pad. Een lied waarin al mijn ervaringen waardevol zijn om wat ze me geleerd hebben…

Ik zou beginnen met te zingen: “Ik leef!” 

De best mogelijke uitkomst

Wanneer we ergens mee bezig zijn werken we toe naar “de best mogelijke uitkomst”.Wat die best mogelijke uitkomst is, hangt af van het project — een vaak ook van onze definitie van succes. Als we succes definiëren in een financieel perspectief, dan is de kans groot dat de best mogelijke uitkomst voor ons te maken heeft met geld. Als, aan de andere kant, onze definitie van succes meer te maken heeft met “het volgen van ons hart”, dan kan het zijn dat wat wij zien als de best mogelijke uitkomst helemaal niets met geld te maken heeft.

Vanuit een spiritueel perspectief heeft de beste mogelijke uitkomst bijna altijd te maken met onze persoonlijke (spirituele) groei. Met de lessen die we leren. Met de ervaringen die we opdoen terwijl wee ons levenspad bewandelen.

Daardoor kan het spirituele perspectief op de best mogelijke uitkomst totaal verschillend zijn van wat wij voor ogen hebben. Anders dan wat wij — bewust en logisch — hebben bedacht als de best mogelijke uitkomst. We houden tenslotte allemaal van een goede afloop…

Maar wat nou wanneer ons wanneer we op ons levenspad een periode van ziekte tegenkomen? Vanuit ons menselijke perspectief is dat zo’n beetje het slechtste wat ons kan gebeuren. Aan de andere kant, vanuit het perspectief van persoonlijke (spirituele) groei, kan het meemaken hiervan ons met grote sprongen vooruit helpen op ons levenspad!

Mogelijk zijn onze emoties het grootste verschil tussen ons logische perspectief en het spirituele, op persoonlijke groei gerichte perspectief. In tegenstelling tot de spirituele wereld, zijn het onze emoties die ons de mogelijkheid geven onze lessen te leren in ons dagelijkse leven. Daarbij worden we vanuit de spirituele wereld geholpen en aangemoedigd met iedere volgende stap op ons levenspad van persoonlijke groei — of dat nu gaat om een moeilijke, pijnlijke stap, of om het winnen van een grote jackpot in de loterij.

Het goede nieuws is dat we juist in deze tijd — meer dan ooit tevoren — steeds gemakkelijker kunnen kiezen de richting van ons levenspad te veranderen. Zelfs in een lastige, hectische periode in ons leven kunnen we bewust andere keuzes gaan maken en op die manier ons pad veranderen. En zo gauw we inzicht krijgen in hoe we ons logische perspectief van de best mogelijke uitkomst samen kunnen brengen met het “persoonlijke groei perspectief” kan dit ons meer opleveren dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden!

En dit geldt zowel voor de grote situaties zoals gezondheid of financiën, als voor kleinere, meer subtiele versies van de best mogelijke uitkomst.

Het enige dat hiervoor nodig is, is dat we moedige genoeg zijn om werkelijk en op een eerlijke manier alle aspecten van wat er in ons leven speelt te observeren. Het goede, het slechte en het lelijke… En dat alles zonder onszelf daarover te veroordelen.

Alleen observeren wat er speelt, hoe we ons daarbij voelen, wat het ons te vertellen heeft en wat we ervan kunnen leren.

De uiteindelijke uitkomst is dan misschien niet echt wat we voor ogen hadden als een goede uitkomst, of een uitkomst waar we op hadden gehoopt — laat staan de best mogelijke uitkomst… Maar de kans is groot dat het ons buitengewoon waardevolle ervaringen geeft op ons persoonlijke (spirituele) pad van groei.

Onverwachte veranderingen van omstandigheden

Een onverwachte verandering van omstandigheden kan ons in beweging brengen, of ons juist tot stilstand brengen. En daardoor zien we een verandering van omstandigheden vaak als iets negatiefs. Het schopt ons geordende leven in de war, waardoor onze comfortabele structuur er opeens niet meer is. Met andere woorden, het maakt ons leven lastiger dan het zou kunnen zijn omdat de manier waarop we ons leven hebben georganiseerd niet meer voor ons werkt. De plannen die we hebben gemaakt gaan niet meer door en opeens moeten we ons aanpassen aan een omstandigheid — en een energie — waar we niet mee bekend zijn.

Het is duidelijk dat dit gebeurt wanneer de belangrijke zaken in ons leven veranderen — zoals relaties (of een relatie begint off eindigt, het veranderd onze omstandigheden), verhuizen (om welke reden dan ook), of wanneer we een baan verliezen of juist een nieuwe baan vinden… Al deze dingen veranderen onze omstandigheden zodanig dat we niet anders kunnen dan ons daaraan aan te passen.

Daarnaast zijn er veel kleinere dingen die ons ertoe aanzetten om te veranderen — en ieder daarvan kan zodanig uitpakken dat het ons leven een totaal andere richting geeft. Met de recente pandemie is daar een omstandigheid bijgekomen die grote impact op ons leven kan hebben en dat is onze gezondheid. Of meer precies, hoe wij onze gezondheid en welzijn ervaren.

Het lijkt of we ons opeens heel erg bewust zijn geworden van hoe fragiel onze gezondheid is — of kan zijn. Waar we het een paar jaar geleden nog gewoon vonden om gezond te zijn, lijkt het alsof we er nu veel meer aan moeten doen om dat gevoel van welzijn in ons leven te bewaren.

Gewoon “gezond leven” — gezond eten, genoeg slaap en veel beweging — lijkt ons nu niet meer hetzelfde gevoel van gezondheid te geven dat vroeger zo gewoon was…

Dit in zichzelf geeft een onverwachte verandering van omstandigheden die ons ertoe aanzet om op een andere manier te kijken naar hoe we leven.

Aan de ene kant kan het zo zijn dat de stress waarvan we vinden dat die eigenlijk “gewoon” bij het leven hoort nu een groter effect op ons gevoel van welzijn heeft dan het ooit deed. Aan de andere kant kan het feit dat we ons meer bewust zijn van hoe fragiel onze gezondheid is ook fysieke klachten onverwacht naar boven brengen.

Dat kan zo eenvoudig zijn als een verzwikte enkel omdat je je hebt verstapt op een losse stoeptegel, of zo complex als een ziekte die als “uit het niets” op ons pad komt.

Dit soort onverwachte veranderingen van omstandigheden vraagt sowieso om een drastische vermindering van wat voor stress dan ook die we in ons leven ervaren. Daarnaast is het buitengewoon belangrijk om onze prioriteiten te stellen. Om uit te zoeken wat werkelijk belangrijk voor ons is in ons leven. Om te stoppen onszelf steeds maar weer aan te passen aan wat (we denken dat) van ons wordt verwacht door de mensen om ons heen.

En wanneer we ons vermogen onze eigen beslissingen te nemen terugpakken, ons eigen pad bewandelen op onze eigen manier en ons leven zo leven dat we er blij van worden — dan zouden we zomaar kunnen ontdekken dat ons gevoel van welzijn groter wordt. En dat we sterker een gezonder zijn dan we misschien hebben gedacht.

Zelf-expressie

Misschien wel een van de grootste veranderingen in de energie van dit moment ligt in de verandering van onze zelf-expressie. We zijn meestal opgegroeid met het idee dat we onszelf met name uitdrukken door onze verantwoordelijkheden, gericht op de taken die gedaan moeten worden van dag tot dag. In de wereld van vandaag lijkt dat te veranderen en wordt het uitdrukken van wie we zijn — ons unieke, individuele zelf — steeds belangrijker.

Dit betekent niet dat we nu opeens ontslag nemen, of een vergelijkbaar drastisch besluit. Het betekent wel dat het steeds belangrijker wordt om ons meer en meer bewust te worden van onze eigen, unieke energy, perspectieven, en wat we de wereld om ons heen te geven hebben — op onze eigen voorwaarden.

Het vraagt van ons, als persoon, dat we op ontdekkingsreis gaan.

We hebben mogelijk best een goed idee wie we zijn en wat we de wereld om ons heen te bieden hebben — maar de kans is groot dat we daarin nog veel te ontdekken hebben. Niet in de laatste plaats over hoe we die unieke, kenmerkende kwaliteiten die ons de persoon make die we zijn, kunnen uitdrukken op een betekenisvolle amper in de wereld waarin we leven.

Op het eerste gezicht lijkt dit misschien af te wijken van ons (levens)pad. Tenslotte werkt alles prima op de manier waarop we het altijd hebben gedaan, toch?

Aan de andere kant… Als we ooit dat gevoel hebben gehad, ergens ver weg in onze gedachten, dat wat we eigenlijk werkelijk zouden willen doen is … … … — en vaak gaat dit dan over iets waarvan we denken dat het eigenlijk niet haalbaar is — dan is dit het moment om te onderzoeken wat hier speelt, al is het alleen maar uit nieuwsgierigheid… Het zou zomaar kunnen dat we dan zien dat deze opnieuw ontdekte kant van onszelf heel productief kan zijn en ons een uiterst tevreden gevoel geeft wanneer we hiermee aan de slag gaan.

Of dat nu leidt tot een andere baan, of een andere manier waarop we ons werk doen — of dat het iets is wat we naast onze “gewone activiteiten” doen, is niet zo belangrijk als het op het eerste gezicht lijkt.

Wat belangrijk is, is dat we meebewegen met de verandering in de energie van dit moment.

Meer en meer uitdrukking geven aan de unieke kwaliteiten die ons maken wie we zijn geeft ons een beter gevoel over onszelf. En dat maakt dat het steeds gemakkelijker wordt om veranderingen in ons leven te brengen die we misschien al een poosje voor ons uit geduwd hebben — mogelijk omdat we niet precies wisten hoe we het voor elkaar konden krijgen…

Het blijkt dat des te meer onze zelf-expressie is gericht op het uitdrukking geven aan de unieke persoon die we zijn, we over het algemeen blijere, gezondere, meer ontspannen en productievere mensen worden…

Vakantie

Of het nu een verre reis betreft of een korte trip, alle vakanties hebben een ding gemeen… We doen een paar stappen terug van onze dagelijkse bezigheden om plezier te hebben, uit te rusten en onszelf opnieuw op te laden.

Het woord “vakantie” zegt eigenlijk precise waar het over gaat — het heeft alleen te maken met het oud-Nederlandse woord “vacant”. De betekenis van dit woord komt neer op leeg, onbezet, open en vrij.

De vraag wordt dan, wat is het dat we leeg maken, of vrij maken? Wat levert het ons op om een deel van onszelf “onbezet” te laten zijn?

Wanneer je sommige YouTube video’s — of zelfs TV programma’s — bekijkt over jonge mensen op vakantie, dan lijkt het of voornamelijk het gezonde verstand wordt losgelaten…

Aan de andere kant, iets wat we eigenlijk allemaal achter ons laten zijn onze (volle) agenda’s, onze dagelijkse routine en de klusjes die thuis nog gedaan moeten worden. Al die dingen die bij ons “gewone leven” horen.

En uiteindelijk wil iedere vakantieganger zich “leegmaken” van de stress van het alledaagse leven — hoewel onderzoek uit lijkt te wijzen dat vakantie in zichzelf een zekere mate van stress op kan roepen…

In die zin, wanneer we naar het oud-Nederlandse woord “vacantie” kijken vanuit het meest letterlijke perspectief, dan nemen we tijd om onszelf “vacant te maken”, leeg te maken, van dat wat zwaar weegt in ons leven — en dat is precies de bedoeling! Het laat ons een stap terug zetten, zodat we kunnen zien wat werkelijk belangrijk is in ons leven. Daarmee geeft het een opening om, zo gauw we weer thuis komen, onze prioriteiten opnieuw te bekijken en daarmee die dingen die niet meer voor ons werken los te laten.

Al deze dingen bij elkaar maken dat een vakantie op z’n tijd eigenlijk voor iedereen belangrijk is… Het maakt dat we de opgebouwde stress loslaten, dat we een stap terug kunnen doen om te zien wat werkelijk belangrijk is en met een open blik kunnen kijken naar hoe we ons leven willen vormgeven. 

Plotseling zien we de nieuwe wegen die we kunnen inslaan en de nieuwe avonturen die op ons wachten — niet zozeer tijdens onze vakantie, maar juist in ons “gewone” dagelijkse leven…

Het zijn die nieuwe wegen en avonturen die ons laten stralen in ons leven — ook al zijn we allang weer thuis van vakantie…

Met dank aan: https://www.encyclo.nl/begrip/vacant 

Een nieuw leven

Wat zou er gebeuren wanneer je leven — zoals je het altijd hebt geleefd — zou stoppen? Niet zo dramatisch als “dood gaan” en zelfs niet zo traumatische als het verliezen van je baan of je huis… Maar eerder de realisatie dat de manier waarop je altijd je leven hebt geleefd je niet meer dezelfde resultaten geeft — en dat deze verandering er zomaar opeens is…

Zou je dit zien als een kans die je met twee handen aangrijpt om je leven opnieuw vorm te geven? Om jezelf opnieuw uit te vinden?

Of zou je blijven proberen om de manier die altijd voor je gewerkt heeft te optimaliseren?

Het lijkt erop dat veel mensen in deze tijd met deze vragen worden geconfronteerd.

Het kan begonnen zijn met kleine dingetjes. Zaken die je opeens hevig kunnen irriteren waar je voorheen helemaal niet bij stilstond. Of misschien de realisatie dat je al je energie verliest door te kijken naar het journaal op TV. Het kan zelfs zo zijn dat vrienden die je al heel lang kent je niet meer lijken te begrijpen…

Wanneer je dit soort dingen ervaart in je leven, is het waarschijnlijk tijd voor een pas op de plaats — om wat tijd voor jezelf te nemen en te kijken of dit op zichzelf staande situaties zijn, of dat het gaat om een verandering die zich in jezelf — in je eigen energie — afspeelt. Om af te wegen of je gewoon wat te druk bent geweest. Om je af te vragen of je mogelijk meer bezig bent om iedereen om je heen te verzorgen, in plaats van te ontdekken wat jouw prioriteiten werkelijk zijn.

Het is waarschijnlijk dat ieder van ons gedurende ons leven een aantal keren tegen zo’n situatie aanloopt. Zo’n moment waarop we plotseling de mogelijkheid hebben om een anderen richting ste kiezen, ons leven te veranderen — en ja, om onszelf opnieuw uit te vinden…

Dat maakt dat dit heel speciale momenten zijn.

Onrustig, jazeker! Maar ook buitengewoon waardevol.

Ieder van deze situaties geeft ons de mogelijkheid om een nieuw leven voor onszelf te creëren — een nieuwe energie, zowel in onszelf als in ons leven.

Het probleem wanneer we ons opeens in een dergelijke situatie bevinden is dat we eigenlijk nooit weten wat we nu anders zouden willen doen. Een andere richting klinkt mooi, maar welke richting? Hoe willen we dat ons nieuwe leven er uit gaat zien? En waar willen we onze tijd, aandacht en energie gaan besteden?

En het is lastig om positieve stappen te zetten in het leven wanneer je geen idee hebt waar et pad dat je inslaat naartoe gaat…

En toch is dat vaak het enige wat we kunnen doen — stap voor stap verdergaan op dat nieuwe pad. En daarbij het vertrouwen hebben dat iedere stap ons dichter bij ons nieuwe leven brengt.

Dat nieuwe leven waar we eigenlijk al heel lang naar uitkijken…

Ademen

We doen het allemaal — ademen… En de meesten van ons denken daar gee seconde over na. We ademen gewoon. Inademen en uitademen. En als we iets spannends tegenkomen, dan houden we onze adem in. Om het dan los te laten op het moment dat we besluiten dat alles oké is en dat we veilig zijn.

Inademen en uitademen.

Heb je er ooit over nagedacht wat er allemaal gebeurt wanneer je ademt? Behalve dat je leeft? Naast dat we met onze adem ons lichaam van zuurstof voorzien, doen we nog heel veel meer…

Wanneer we inademen, maken we onze eigen ruimte groter. Door onze ruimte groter te maken, geven we onszelf de kans om nieuwe informatie, nieuwe ervaringen en nieuwe energie op te nemen in onze eigen ruimte. Hebben we eenmaal ingeademd, dan evalueren we die nieuwe ervaringen en energie. We beslissen of wat we in onze ruimte hebben laten binnenkomen goed is voor ons. Of het ons inspireert. Of het ons leven rijker kan maken…

Wanneer we dan uitademen laten we alles los waarvan we hebben besloten dat het ons niet helpt op ons levenspad — of dat nu een nieuwe ervaring is die minder leuk is dan we dachten, of oude informatie, oude energie die we niet langer nodig hebben. Zoals stress, bijvoorbeeld. En wanneer we dan hebben uitgeademd, dan hebben we in zekere zin ene schone lei en zijn we er klaar voor om het hele proces opnieuw te doen…

Kunnen we dit echt allemaal doen in de korte tijd die nodig is om in te ademen en weer uit te ademen? Het antwoord is, jazeker! Zelfs wanneer we het ons niet helemaal bewust zijn (wat trouwens goed is), is dit wat we werkelijk doen wanneer we ademen.

Denken we hierover na, dan kunnen we tot de conclusie komen dat in de wereld van vandaag de klemtoon ligt op onze inademing. Op het groter maken van onze ruimte, waardoor we de ruimte (!) hebben voor het opnemen van nieuwe energie, nieuwe ervaringen en nieuwe dingen. Daar is op zich helemaal niets mis mee, maar het kan leiden tot “vol zitten” of een gevoel van stress hebben over alles wat er op ons af komt.

Zo gauw dat gebeurt is het tijd om uit te ademen… Om ons systeem de kans te geven alles wat misschien wel interessant is, maar ons niet (meer) helpt, los te laten. Of dat nu gaat om een afleiding of om een patroon dat ons ooit heeft geholpen maar in ons leven vang geen waarde meer heeft.

Als we op deze manier observeren hoe we ademen, dan blijkt uitademen heel belangrijk te zijn… Om los te laten… Om onszelf lucht te geven.

Dus wanneer het leven wat “te veel” wordt, neem een moment om bewust uit te ademen…

Waarom we doen wat we doen

Er zijn vele redenen waarom we doen wat we doen. Sommige van die redenen zijn betere redenen dan andere, maar een aantal ervan zijn misschien helemaal geen goede reden om wat dan ook te doen — en dat op zich geeft te denken…

Hier zijn zeven redenen die in gedachten komen:

1. Het is ons werk.
2. Het wordt van ons verwacht.
3. Het is wat we moeten doen om de waardering van anderen te krijgen.
4. Het is wat ons vertelt is, of wat ons geleerd is.
5. Het is wat we willen doen.
6. Het is wat ons blij maakt.
7. Het is iets waar we gepassioneerd over zijn.

Terwijl ieder van deze redenen op zichzelf de reden kunnen zijn waarom we doen wat we doen, kunnen ze ook samengevlochten worden en op die manier een sterkere reden worden om iets te doen…

Op het eerste gezicht is er niets mis met de eerste reden — “Het is ons werk”. Werk hebben is goed, zeker wanneer je je werk leuk vindt. Het is een manier om de rekeningen te kunnen betalen… Maar wat nou als het niet gaat over betaald werk, maar over werk wat je zelf op je neemt? Bijvoorbeeld een klusje waar niemand bereid is om mee te helpen, want het is “ons werk”? Dan verbindt de reden om het te doen zich opeens met redenen 2, 3 en 4 — en daarmee komt de vraag naar voren: “Is dit werkelijk mijn werk?”

Bij de tweede reden komt onmiddellijk de vraag naar boven of we van onszelf verwachten dat we dit doen, of dat anderen het van ons verwachten. De kans is groot dat zelfs wanneer anderen het niet van ons verwachten, ze niet zullen protesteren wanneer we het doen…

Redenen 3 en 4 gaan heel vaak samen, want zo lang we die dingen doen waarvan anderen ons vertellen dat we ze moeten doen, of waarvan we geleerd hebben dat het onze taak is om ze te doen, is de kans groot dat we er de waardering van anderen voor krijgen — of dat nu onze ouders zijn, of leraren, of onze baas op het werk… En hoewel het een goed idee is om dat wat we doen te doen op de manier zoals we het geleerd hebben, zou dat waarschijnlijk niet de (enige) reden moeten zijn waarom we het doen. En waar het alledaagse dingen betreft is de kans groot dat we daar hoe dan ook lang niet altijd de uitgesproken waardering voor krijgen waar we op uit zijn…

De laatste drie redenen zijn de meest reële redenen om dingen te doen.

Wanneer we precies die dingen doen in ons leven die we willen doen, dan geeft dat een tevreden gevoel, een blijheid. (Tenzij we deze dingen stiekem toch doen omdat we denken dat het van ons verwacht wordt.) 

Maar wanneer we werkelijk dat doen wat we willen doen, dan is de kans groot dat we daar blij van worden!

De allerbeste reden om iets te doen is om dat te doen waar we een passie voor hebben. Om dat te doen wat ons inspireert.

Wanneer we erachter komen wat het is waar we een passie voor hebben en daar onze focus op richten en tijd in steken — dan zijn we precies waar we willen zijn!

Een nieuw uitgangspunt

We hebben allemaal onze perspectieven op wat voor ons werkt in het leven, en wat niet. Vaak zijn deze perspectieven de bomen die zijn gegroeid uit de zaden die zijn geplant toen we nog heel jong waren. Het waren meestal de zaden uit de tuinen van persoonlijke overtuigingen van onze ouders, die zorgvuldig door hen werden geoogst en bewaard - en uiteindelijk werden verspreid in de vruchtbare grond van ons Zelf...

Sommige van die zaden zullen nooit ontkiemen. Anderen zullen ontkiemen, maar nooit uitgroeien tot de bomen waar onze ouders op hadden gehoopt. Maar sommige van die zaden zullen uitgroeien tot prachtige planten en bomen in de tuinen van onze persoonlijke overtuigingen en onze persoonlijke waarheden.

Zo gaat het al eeuwenlang.

Maar lang geleden voelden we ons waarschijnlijk gelukkig, beschermd en verzorgd door onze ouders en degenen die ons voorgingen, elke keer dat we rondkeken in de tuin van onze persoonlijke overtuigingen en persoonlijke waarheden en daar de prachtige omgeving opmerkten die door hen gezaaid was. Een omgeving die herinneringen en wijsheid uitstraalde...

Tegenwoordig vinden echter overal om ons heen veranderingen plaats en die gaan sneller dan waar we ons zelfs in de beste tijden prettig bij voelen — laat staan ​​in een tijd waarin uitdagingen op het gebied van milieu, maatschappij en gezondheid overal om ons heen opduiken — het lijkt erop dat de tuinen van onze persoonlijke overtuigingen en persoonlijke waarheden niet meer bloeien. Op de een of andere manier lijken de lang geleden verspreide zaden niet meer uit te groeien tot de weelderige schoonheid waar onze ouders op hadden gehoopt.

In deze tijd is het misschien een goed moment om de bodem te onderzoeken, de basis van onze persoonlijke overtuigingen en persoonlijke waarheden. Het kan een goed moment zijn om een ​​nieuw uitgangspunt aan te nemen van waaruit we ons (persoonlijke) leven weer helemaal op de rit krijgen. Zoals een uitgangspunt dat is gebaseerd op de Universele Wetten:

1. “Mind is All, All is Mind” — alles ligt in het denken…
2. We creëren ons eigen leven door onze denkpatronen en de beslissingen — en acties — die we ondernemen op basis van onze denkpatronen.

Met deze twee uitspraken als (nieuw) uitgangspunt, lijkt het erop dat onze denkpatronen het belangrijkste zijn om grip op te krijgen, om op die manier dingen in ons leven weer voor ons te laten werken.

En misschien gaat het dan niet eens zozeer om de willekeurige gedachten die gedurende de dag opkomen, maar meer om waar we onze focus op leggen en hoe we op situaties die we tegenkomen reageren.

In deze veranderende tijden is het gemakkelijk om je te concentreren op de uitdagingen waarmee de mensheid wordt geconfronteerd, of op alle dingen die niet helemaal gaan zoals ze bedoeld waren. We kunnen bijna automatisch in situaties terechtkomen die al problematisch zijn, of in de niet zo verre toekomst een probleem kunnen gaan worden...

Volgens ons nieuwe uitgangspunt — wanneer dit soort interactie een patroon voor ons wordt — kunnen we uitdagingen en moeilijkheden gaan manifesteren in ons eens zo rustige en georganiseerde leven...

Het advies om dat te veranderen is eenvoudig, maar zeker niet gemakkelijk.

Op het moment dat je bijvoorbeeld merkt dat je meegetrokken wordt in een nieuwsitem op tv over één van de uitdagingen waarmee we — als mensheid — mee te maken hebben op een angstige of negatieve manier, doe een stap terug. Zet de tv uit en zoek bewust iets moois in je omgeving, of iets dat goed voor je werkt in je leven. Met andere woorden, richt je aandacht op iets anders en begin na te denken over die dingen die goed voor je werken. De volgende stap is dan om meer van juist die dingen te gaan doen die op dit moment goed voor je werken.

Kortom: doe een stap terug, richt je aandacht bewust op iets anders en onderneem actie.

Op het moment dat we bewust gaan denken over juist die dingen die voor ons werken in het leven, dingen die mooi en productief zijn — met andere woorden, die dingen waar we dankbaar voor zijn — zetten we de eerste stap om deze productieve schoonheid in ons eigen leven te creëren. En ja, daar hoort ook de ervaring van een goede gezondheid bij...

Dat wat we weten dat het waar is vs dat wat we geloven dat waar is…

We weten waarschijnlijk best dat we een goed, productief, vriendelijk, liefhebbend, eerlijk, respectvol mens zijn, die voor zichzelf kan zorgen. We zijn ons daarbij bewust dat er situaties zijn die een uitdaging voor ons vormen — maar over het geheel genomen redden we onszelf prima!

Tegelijkertijd kan het zo zijn dat we geloven dat we “dom” zijn omdat we moeite hadden met leren lezen toen we 6 of 7 jaar oud waren. Het kan zijn dat we aannemen dat we “geen goed mens zijn” omdat we niet pasten in het plaatje dat verwacht werd toen we opgroeiden. We kunnen zelfs tot de conclusie gekomen zijn dat liefde pijn doet, dat diegenen die niet eerlijk zijn en het systeem canonize maatschappij belazeren het verder schoppen in het leven, of dat respect een op angst gebaseerd sentiment is…

Dat waarvan we geloven dat het waar is, zijn vaak dingen die ons verteld zijn door anderen in onze jeugd. En wanneer ons iets iedere keer wordt verteld, dan is de kans groot dat we — in ieder geval op een bepaalde manier — gaan geloven dat dit waar is.

Op die manier kunnen we uitkomen bij twee compleet verschillende perspectieven op wie we zijn en waar we toe in staat zijn.

Dat wat we weten dat het waar is komt uit ons logische, bewuste denken. Dat wat we geloven dat het waar is ligt opgeslagen in ons onderbewustzijn — dat verantwoordelijk is voor bijvoorbeeld onze dromen — dat deel van ons dat op de voorgrond treedt zo gauw we niet ergen bewust mee bezig zijn.

Hierdoor is het vaak zo dat totdat we daar bewust een beslissing in nemen, dat juist de dingen waarvan we geloven dat ze waar zijn nooit worden afgezet tegen de dingen waarvan we weten dat ze waar zijn. Dit kan leiden tot een situatie waar we helemaal “in controle zijn” over hoe we onszelf, logisch en bewust, presenteren — maar zo gauw onze focus zich ergens anders op richt, beginnen we een onderbewust beeld van onszelf te projecteren, een beeld waarvan we op een diepe, innerlijke, onderbewuste laag geloven dat het waar is…

Het is een dualiteit die een behoorlijke obstakel kan worden voor onszelf, op ons persoonlijke levenspad, een duidelijke uitdaging in ons alledaagse leven.

Vaak is er maar één vraag nodig die, wanneer we deze absoluut eerlijk te beantwoorden, inzicht geeft in deze “ik weet het vs ik geloof het” uitdaging in ons leven:

“Ik weet dat ik dit kan. Geloof ik — heb ik vertrouwen — dat ik dit kan?

Voor sommigen werkt het beter om hulp tet zoeken van een coach die erin is gespecialiseerd  om dat wat we geloven over onszelf en dat wat we weten dat waar is over onszelf dichter bij elkaar te brengen.

Hoe dan ook, hoe meer we geloven dat wat we weten dat het waar is over onszelf ook daadwerkelijk waarheid is, des te vloeiender we ons kunnen bewegen op ons levenspad.

Berichten

Plaatje: The Shaman’s Dream Oracle 

Het lijkt wel of we continu berichten ontvangen. Of het nu digitaal is, door het lezen van de kranten, of vanuit een meer spiritueel perspectief — we ontvangen een steeds doorgaande stroom berichten.

Hoe we daarop reageren en wat we doen met de informatie die we op die manier ontvangen is aan ons.

Hoewel, als hetzelfde — of een heel vergelijkbaar — bericht opeens op mijn pad komt vanuit verschillende bronnen, dan ga ik zeker kijken waar het nu precies over gaat…

Het bericht dat ik op die manier ontving ging over het belang van het schoonmaken / schoonhouden van  mijn huis. Het eerste berichtje kwam toen we iets veranderden in huis waardoor de schilderijen van de muren moesten. Het was onmiddellijk duidelijk dat de muren dan ook schoongemaakt mochten worden. Vlak daarna droomde ik dat een “grote schoonmaak” een goed idee is in deze tijd. En tenslotte trok ik de kaart “A Tidy House” uit “The Shaman’s Dream” kaarten. Een schoon huis…

Toegegeven, een grote schoonmaak op z’n tijd is iets wat eens in de zoveel tijd gewoon nodig is in huis. Maar met deze berichtjes leek meer mee te spelen.

Vanuit een symbolisch perspectief staat een huis voor onze gedachten. Dus wanneer een huis — wat voor een huis dan ook — opduikt in onze dromen, meditaties, of wanneer je een kaart trekt uit een orakel spel, dan heeft de betekenis te maken met onze gedachten, ons denken. En daarmee ook over onze houding of onze mening over zaken die op dit moment spelen in ons leven en in de wereld.

Het berichtje dat ik kreeg gaat dus over hoe ik over dingen denk en ik heb het als en uitnodiging gezien om te gaan kijken naar “mijn huis” — het huis dat zichzelf toont in een meditatie. En zeker zo belangrijk, eens zien wat er zoal in “mijn huis” ligt opgeslagen…

Staan er nog steeds dozen vol oude overtuigingen en verouderde ideeën in de kelder? Misschien een goed idee om die dan maar eens weg te gooien! Net zoals het schoonmaken van de spinnenwebben, het stof, en de overtuigingen waarmee ik ben opgegroeid, maar die nooit hebben gerelateerd aan mijn persoonlijke waarheid…

In zekere zin heb ik gemerkt dat in meditatie op bezoek gaan in “mijn huis” — het huis van mijn gedachten — om er een keer de bezem door te halen en frisse lucht in de kamers te laten stromen; en misschien zelfs de muren in een andere kleur te verven, mij heel veel oplevert.

Wanneer ik dat doe, dan heeft “mijn huis” genoeg ruimte om nieuwe concepten en ideeën te omarmen, om nieuwe mogelijkheden en avonturen in zich op te nemen.

En als “mijn huis” schoon is en ruimte heeft om nieuwe dingen te ontvangen, dan is de kans groot dat mijn gedachten ook open staan voor nieuwe avonturen!

Wanneer hetzelfde bericht via verschillende kanalen, herhaaldelijk in ons leven komt, dan kan het ons zeker helpen om voor onszelf uit te zoeken waar het precies over gaat. Zo werkt het in ieder geval voor mij…

De geleide meditatie met de uitleg (en meer) is verkrijgbaar via deze link…

Misschien geen populair perspectief

Er zijn drie concepten die in ons leven bij elkaar komen die steeds belangrijker lijken te zijn tegenwoordig…

• Door polariteiten kunnen we ons onderscheidingsvermogen zodanig ontwikkelen dat we beslissingen kunnen nemen over wat we willen ervaren in ons leven. In andere woorden, als we niet weten wat donker is, dan zullen we het licht niet herkennen.
• Energie is energie, is energie… De frequentie waar we onze energie op afstemmen en hoe we onze beschikbare energie uitdrukken, dicteert onze ervaringen. Wanneer we zelf gefrustreerd zijn of zelfs boos, dan kan het zo zijn dat we in de wereld om ons heen meer frustratie of boosheid ervaren — een bekende manier om dit te bekijken is de “Wet van de aantrekkingskracht”.
• Wij zijn verantwoordelijk voor ons eigen leven. En waar we ons op afstemmen — de beslissingen die we nemen en dat wat we doen naar aanleiding van die beslissingen — heeft een grote impact op hoe we ons leven ervaren.

Wanneer we deze concepten bekijken, dan komen er twee dingen naar voren…

• Er is geen “goede” of “slechte” energie. Hoe energie wordt gebruikt of uitgedrukt kan ons aanspreken, of niet aanspreken — en door middel van ons onderscheidingsvermogen kunnen we dan beslissen om die specifieke energie deel van ons leven te maken… Of niet.
• De manier waarop deze drie concepten samen komen in ons leven geeft ons de volledige verantwoordelijkheid voor ons leven… Met daarbij alle keuzevrijheid die we ons ooit zouden wensen — en meer — om te zorgen dat ons leven telt. (En zelfs wanneer dat iets is wat we zelf niet onmiddellijk kunnen zien, vanuit het perspectief van het Universum zal dat altijd zo zijn.)

Waar het op neer komt is dat enige vorm van oordelen niet relevant is. We kunnen observeren hoe iemand energie gebruikt om zichzelf uit te drukken, om dan ons onderscheidingsvermogen te gebruiken om te beslissen of we iemand die zichzelf op die specifieke manier uitdrukt een plek willen geven in ons leven. Of dat nu is in een ontmoeting, door erover na te blijven denken, of door een emotionele reactie op dat wat we hebben waargenomen…

Iets anders wat naar voren komt is dat als we zelf niet werkelijk in balans zijn, dat het dan gemakkelijker wordt voor energie-uitdrukkingen die niet in balans zijn om ons te vinden… Op het moment dat we merken dat dit gebeurt kunnen we ervoor kiezen om dat geen deel te laten zijn van ons leven. Aan de andere kant is het dan wel zaak om ons af te vragen waarom het zich toonde in ons leven — waarom het naar ons toekwam…

We kunnen er dan vervolgens voor kiezen om onszelf weer in balans te brengen.

Uiteindelijk is dit een pad waarop we de uitdrukkingen van energie die we tegenkomen niet labelen als “goed” of “slecht”, maar deze eerder zien als een teken dat onze aandacht vestigt op precies dat punt waar onze volgende stap op ons pad van persoonlijke — spirituele — groei het meest productief kan zijn…

De keus is aan ons!

Aandachtigheid — Waar de aandacht op is gevestigd…

“Volledig bewust zijn van de huidige ervaring.”

Aandachtigheid — of mindfulness — wordt in deze tijd vaak gezien als een staat van bewustzijn die wordt bereikt door een focus op dit moment, terwijl we rustig onze gevoelens, gedachten en lichamelijke sensaties erkennen en accepteren.

Op die manier is het een techniek om afstand te nemen van alle drukte om ons heen, totdat we op een punt komen waar we observeren wat er gebeurt — in onszelf, maar ook buiten onszelf — zonder de behoefte te voelen hierin mee te doen, of hier zelfs maar hier een interactie mee aan te gaan.

Wanneer we deze aandachtigheid — mindfulness — regelmatig beoefenen, dan kunnen we een staat van bewustzijn bereiken waarin we ons volledig bewust zijn van wat er om ons heen gebeurt, terwijl we ervoor kiezen om alleen de interactie aan te gaan met datgene waarop we werkelijk invloed kunnen uitoefenen. En op die manier kunnen we onze eigen ervaringen, ons eigen leven, meer en meer vormgeven…

Een stap op het pad om daar te komen is om op gezette tijden voor onszelf te checken waar onze aandacht naartoe gaat — waar onze gedachten mee gevuld zijn…

Zijn we werkelijk alleen onze omgeving aan het observeren en ons bewust aan het worden wat er aan de hand is? Met andere woorden, is de rust die we uitstralen een reflectie van onze innerlijke rust?

Of zien we er alleen maar rustig uit, terwijl in onszelf een heftige discussie gaande is waarin we commentaar hebben op wat er aan de hand is, over alles een opinie klaar hebben en misschien zelfs oordelen over wat we om ons heen zien gebeuren?

Als onze gedachten gevuld zijn met opinies, met oordelen over dat wat er in de wereld gebeurt — misschien zelfs ver weg, of over onderwerpen waar we eigenlijk weinig vanaf weten — dan kan het moeilijk zijn om het goede in ons eigen leven te zien… De dingen die goed voor ons werken, dat wat ons blij maakt… Die zaken die dat gevoel van tevredenheid geven. 

Die maken dat we weten dat we goed genoeg zijn.

Vanuit dat perspectief is het belangrijk om de “goedheid” in ons leven te zien, terwijl we ons toch volledig bewust zijn van dat wat negatief is, terwijl we er dan voor te kiezen niet de interactie aan te gaan met die negativiteit…

Geef het Licht en Liefde en Healing… En ga verder met ons eigen leven…

Zoals veel dingen klinkt dit veel gemakkelijker dan het is.

We kunnen allemaal dat gevoel van een rustige, kalme balans bereiken in meditatie, of wanneer we door de natuur wandelen, of bezig zijn met onze favoriete bezigheid (wat dat dan ook is). Het is veel moeilijker om die rustige balans vol te houden terwijl we kijken naar het journaal of de kranten lezen.

Het goede nieuws is dat zelfs wanneer het ons op zo’n moment niet lukt om kalm te blijven, dan zijn we toch nog steeds goed bezig! En als we het ons bewust zijn, wordt het gemakkelijker om een keer diep adem te halen, te observeren wat er precies gebeurde, om dan de volgende stap op ons eigen pad te nemen in het volle besef da we zojuist een enorme sprong vooruit hebben gemaakt op ons eigen pad van groei!